Motorrijders kunnen door meeste trajectcontroles niet worden geflitst

Trajectcontroles werken met nummerplaatherkenningscamera’s (of ANPR) aan het begin en het einde van het traject. Op beide punten nemen die camera’s een foto van je nummerplaat en het systeem achter de camera’s berekent dan hoe snel je gemiddeld reed. Die gegevens komen binnen in een aantal verwerkingscentra van de politie. Ligt je gemiddelde snelheid hoger dan de toegestane limiet, dan stuurt een agent een boete naar je adres.

Een overzicht van alle actieve en geplande trajectcontroles die het Agentschap Wegen en Verkeer in Vlaanderen plaatst, vind je op deze kaart. Politiezones kunnen ook zelf instaan voor de installatie van trajectcontroles, zij beslissen dat autonoom. Die locaties staan niet op de kaart.

Probleem: de ANPR-camera’s fotograferen doorgaans alleen je voorste nummerplaat, terwijl motorrijders alleen een nummerplaat achteraan hebben. “Wanneer wij trajectcontroles plaatsen, dan vragen wij expliciet aan de politie of ze voor- of achteraan willen fotograferen,” zegt Katrien Kiekens van AWV. “Bij de grote meerderheid van de huidige installaties gebeurt de fotografie vooraan.” 

Daar zijn een aantal redenen voor. Zo zijn nummerplaten vooraan doorgaans minder vuil dan achteraan, en dat is belangrijk voor de leesbaarheid door de camera’s. Een tweede reden is dat vrachtwagencabines altijd met dezelfde nummerplaat rijden, maar soms wel eens wisselen van aanhangwagen, en die heeft dan een andere plaat.

Een derde reden is dat de vorige federale regering na de aanslagen in Brussel in maart 2016 veel ANPR-camera’s heeft geplaatst als instrument tegen terrorisme. Als je een dergelijke camera op de voorkant van een voertuig richt, dan zie je niet alleen de nummerplaat maar ook de inzittenden.

Marie Verbeke, woordvoerder van het kabinet van minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden voegt toe dat “het vooraan registreren van de nummerplaat als voordeel heeft dat de overtreder duidelijk in beeld wordt gebracht, en discussies hierover worden vermeden.”

“Daarnaast biedt de opstelling ook mogelijkheden naar eventuele, toekomstige vaststellingen van andere type verkeersovertredingen (zoals bijvoorbeeld inbreuken tegen de gordeldracht en gsm-gebruik achter het stuur)”. 

In de communicatie van AWV en het kabinet Verlinden zit wel een lijn en die bevestigt dat je als motorrijder in trajectcontroles eigenlijk weinig te vrezen hebt: “Bij het plaatsen van de trajectcontroles werd samen met de lokale en gewestelijke overheden bij de meeste trajectcontroles geopteerd voor het vooraan registreren van de nummerplaat. Snelheidsovertredingen door motorrijders worden dan niet geregistreerd,” aldus nog Verbeke.

De federale overheid benadrukt dat er m.b.t. de keuze voor registratie vooraan vooraf overleg was met gemeenten en regio’s terwijl AWV vooral verwijst naar het federale niveau en de politie wat de operationele keuzes m.b.t. trajectcontrole betreft.

Al weet je als motorrijder natuurlijk nooit zeker. Er zijn volgens AWV wel degelijk trajectcontroles die ook aan de achterkant nummerplaten registreren. En sowieso is het nooit verstandig om de geldende snelheidslimieten te overtreden. Daarmee breng je jezelf en anderen in gevaar.

“Trajectcontroles zijn een belangrijk instrument om snelheidsovertredingen vast te stellen", zegt Verbeke nog, “maar die worden nog steeds met mobiele controles aangevuld en er zijn nog de vaste flitspalen, waarbij ook motorrijders worden gecontroleerd.”

Waarom plaats je dan geen twee camera’s, zo kan je motorrijders toch ook beboeten? “Dat kan,” zegt Kiekens, “maar daar hangt een fors prijskaartje aan vast. Een camera voor en achter is dubbel zo duur in aankoop en onderhoud, je hebt ook dubbel zoveel bandbreedte nodig om foto’s naar de server bij de politie te sturen en er zijn ook dubbele ijkingskosten.” Wanneer AWV een trajectinstallatie plaatst, moet een federale dienst achteraf ook de toestellen en camera’s homologeren.

Vaak zijn twee camera’s ook technisch moeilijker: er zit dubbel zoveel gewicht op de palen en seinbruggen waar de camera’s aan bevestigd zijn en de configuratie en afregeling wordt complexer. Bovendien zou je in dergelijk geval ook extra software moeten installeren om te vermijden dat voertuigen met nummerplaten voor- en achteraan twee keer worden geregistreerd.