Luc Bellings nam een tijd geleden het besluit om te stoppen met de gastronomie en een rustiger leven te leiden. Hij zocht een overnemer en heeft die nu gevonden. Zijn Michelinster leverde hij in.

“Ik ben blij dat ik kan terugkeren naar Limburg, waar mijn hart ligt”, benadrukt Paijtim. “Door de afstand kon ik in de week niet naar huis. Voor een familiemens is dat heel moeilijk, ik miste mijn vrouw en kinderen. Bovendien was het niet eenvoudig om mijn eigen ding te doen. Geschikt personeel vinden was een van de grote obstakels. In het begin van mijn carrière verdiende ik 1800 euro per maand. Nu vragen ze 3000 euro, terwijl ze niet eens behoorlijk kunnen snijden. Ik begrijp niet dat restaurants met zes mensen of meer nog rendabel kunnen zijn”, aldus de chef-kok, die nog een maand actief blijft bij Château de Mirwart. In september opent hij in Hasselt zijn eigen zaak, waarvoor hij nog een naam zoekt.

“Ik ga nu met een klein team werken: mijn vrouw in de zaal, Willem Sels als souschef, een sommelier die ik nog moet aanwerven en ikzelf. We gaan twintig couverts doen. Dat biedt me de mogelijkheid om zelf aan tafel te gaan om de gerechten te serveren en wijn in te schenken. De prijzen zullen meevallen. Een diner hoeft geen 150 euro te kosten en er zullen geen wijnen van 200 euro per fles op de kaart staan. Ik ga wel mijn eigen keuken blijven brengen. Alle respect voor pasta’s en salades, maar ik heb altijd mijn eigen stijl gehad en die zal niet veranderen.”

“Een restaurant overnemen kost uiteraard geld, maar ik heb mijn hele leven hard gewerkt en ik heb nooit rijkelijk geleefd. Ik voelde me helemaal klaar om deze stap te zetten. Ik heb in De Stadt van Luijck 16 op 20 gekregen van de culinaire gids Gault&Millau. Ik wil daar niet mee te koop lopen, maar ik heb een bepaalde competentie opgebouwd en die wil ik ten volle benutten.”

Bajrami raakte bij tv-kijkend Vlaanderen bekend via de kookprogramma’s Snackmasters e, Ja, Chef!, waarin hij zich vooral liet opmerken door zijn geroep en getier tegen personeel in de keuken.