“De sjeik die ineens dood viel: ik dacht eerst dat het een grap was”: Delfine Persoon blikt terug op boksavontuur in Midden-Oosten

Nu is Delfine Persoon al een en ander gewend in haar carrière - denk maar aan de intimidatie in New York voor ze de ring in moest tegen Katie Taylor of de coronaperikelen in Londen die haar olympisch avontuur torpedeerden - maar wat ze in Dubai meemaakte, dat tartte toch wel elke verbeelding. Op zaterdag 14 mei zou ze tegen Elhem Mekhaled boksen op het helikopterplatform van het Burj al Arab-hotel, op 210 meter hoogte.

Maar de dag ervoor overleed dan plots sjeik Khalifa, de president van de Verenigde Arabische Emiraten. Filiep Tampere, haar trainer, schudt het hoofd. “Je kan veel scenario’s bedenken van wat er allemaal kan misgaan, maar dat uitgerekend die sjeik dood valt... Dat houd je toch niet voor mogelijk.” Persoon vult aan: “We waren net een pasta aan het eten in een pizzeria toen dat nieuws kwam: we lachten daar eens mee. Omdat we het niet konden geloven. Maar toen we de Burj niet meer in mochten, was duidelijk dat het geen grap was.” Dubai was in rouw. 

En dan begon de ellende, staken de twijfels op. “Omdat er tot maandag niks mogelijk was van evenementen, beslisten we om zondag terug te vliegen”, vertelt Persoon. “Maar terwijl we de bagage aan het inchecken waren, kregen we te horen: ‘Zou je niet beter blijven? Het zou kunnen dat je over een week kan boksen.’ Maar ze waren ook niet zeker. Filiep en ik keken naar elkaar: we geloofden er niet in. En we hadden het ook gehad.”

Ze waren nog maar net geland in Zaventem of hun telefoon rinkelde: de kans was toch groot dat er zaterdag een herkansing kwam. Persoon: “Het veranderde dagelijks, tot we woensdag vernamen dat het gevecht naar oktober zou worden uitgesteld. Ik raakte helemaal gefrustreerd: ‘Shit, er gaat niks van komen.’ Ik ben dan twee dozen spekken, snickers en een Red Bull gaan kopen. Tot ze me belden dat het zaterdag doorging. Ik heb alles snel aan de kant gelegd. (lacht)”

Woensdagavond zat Persoon weer op het vliegtuig richting Dubai. Waar ze in het holst van de nacht landden. Snel inchecken dan maar. Persoon: “Maar de hotelkamers waren pas beschikbaar om drie uur ‘s namiddags. En we moesten ze zelf betalen. Aan 700 dollar per nacht. Slik. Gelukkig wordt dat allemaal terugbetaald.”

Bleek ook dat boksen op de Burj al Arab geen optie meer was, met dank aan een zandstorm. Ze weken uit naar de Coca Cola Arena in Dubai. Om dan finaal in de Etihad Arena in Abu Dhabi te belanden. Persoon en Tampere kunnen er nu smakelijk om lachen, maar ideaal was de voorbereiding zeker niet. Persoon: “Ik mag niet klagen. Ik was vragende partij om te boksen. Ik heb m’n leeftijd niet mee. Het wordt toch altijd wat lastiger om hetzelfde niveau te halen.”

Tampere knikt. Een week eerder stond zijn atlete veel scherper, zegt hij. Gelukkig was ze goed genoeg om titelhouder Mekhaled te verslaan. De jury was unaniem in zijn oordeel. “Door die toestanden met Katie Taylor ben ik er nooit meer helemaal gerust in dat alles eerlijk verloopt. Het was ook een fysieke uitputtingsslag. Het was tien rondes hard werken en ervoor gaan. Maar Filiep heeft gelijk dat ik de week ervoor frisser stond. Ik kon het niet afmaken tegen Mekhaled. Twee, drie keer had ik de kans, maar dan had ik mezelf vergaloppeerd - ik moest gas terugnemen. Mijn geest wilde wel, maar mijn lichaam niet.”

De buit is binnen. Delfine Persoon krijgt de kans waar ze nu al meer dan een jaar op wacht: nog eens boksen voor de WBC-wereldtitel. WBC-kampioene Alycia Baumgardner kan haar niet meer ontlopen: Persoon is de officiële uitdager, zo kreeg ze vanochtend ook officieel te horen. “Dat is en blijft de meest begeerde titel in het boksen”, zegt Persoon met fonkelende ogen. “Het is geweldig dat ik die kans nog krijg, in de herfst van mijn carrière én in mijn eigen gewichtsklasse.” Tampere zucht eens: “Jammer dat die kans er niet twee jaar eerder is gekomen.” Persoon haalt haar schouders op: “Door corona ben ik veel tijd verloren, maar ik ben niet de enige. Gelukkig heb ik niet stilgezeten. Ik heb keihard gewerkt om terug te keren na mijn nekhernia, terwijl drie, vier dokters zegden dat mijn carrière gedaan was. Ik ben blij dat ik voor al die inspanningen nu wordt beloond.” Tampere, trots: “Delfine is nog niet afgeschreven.”

Een viertal maanden heeft Persoon om te bekomen van de kamp en van een kleine blessure aan de biceps. Persoon: “Mayweather zei me dat ik meer moet bewegen, zoals hij, zodat ik minder slagen incasseer.” Intussen kan haar management bij Frontrow onderhandelen met Matchroom van bokspromotor Eddie Hearn, die Baumgardner in z’n portefeuille heeft. “Er zijn verschillende mogelijke locaties”, denkt Tampere. “Dubai kan. Zuid-Afrika ook. Of India.” Persoon grijnst: “’t Zal weer ver zijn, zoveel is duidelijk.”

Lees ook:

Delfine Persoon wint in Abu Dhabi na unanieme beslissing van jury en verovert WBC Silver-titel