Michel Stockx ©  rr

Hoofdverdachte in zaak Nathalie Geijsbregts en schuldig aan drie kindermoorden, maar waarschijnlijk veel meer slachtoffers

Op de internationale dag van de vermiste kinderen, komende woensdag, wordt de eerste aflevering uitgezonden van de documentaire ‘De sneeuwman: geheimen van een kindermoordenaar’. Die gaat over vrachtwagenchauffeur Michel Stockx, veroordeeld voor drie kindermoorden en nog steeds hoofdverdachte in de verdwijningszaak van Nathalie Geijsbregts. Mogelijk nam de man nog geheimen over tientallen andere verdwijningen mee in zijn graf.

Thierry Goeman

Woensdag, op de internationale dag van de vermiste kinderen, wordt de eerste aflevering uitgezonden van de documentaire waarin onder meer zijn gewezen advocaat, speurders die hem herhaaldelijk aan de tand voelden en zijn dochter aan het woord komen.

De vrouw schaamt zich al jaren voor de vreselijke dingen die haar vader heeft gedaan met kinderen. “Maar ik kan er ook niets aan doen”, zegt ze.

Hoeveel feiten Michel Stockx precies gepleegd heeft, dat weet tot op vandaag niemand. En dat zullen we wellicht ook nooit weten. In de docu ‘De sneeuwman: geheimen van een kindermoordenaar’ is er sprake van mogelijk wel 65. Ook in ons land.

Veroordeeld voor drie kindermoorden

Voor drie gruwelijke kindermoorden is hij in 1992 veroordeeld tot twintig jaar cel. Op nog geen jaar tijd ontvoerde en vermoordde hij in Duitsland en Nederland Marco Weisser (13), Salim Thattil (10) en Jessica Laven (11). Ze werden door hem misbruikt en nadien gewurgd. De speurders troffen bij een huiszoeking in oktober 1991 slipjes van de drie slachtoffers aan in zijn huis. Michel Stockx bekende pas toen hij met de feiten werd geconfronteerd.

Andere feiten die aan hem gelinkt werden, heeft hij altijd ontkend. Of hij weigerde mee te werken met de speurders.

Advocaat onthult nog moord

Van nog eentje, zo blijkt nu, was zijn advocaat op de hoogte. Die op de 7-jarige Cheryl Morriën. Het meisje verdween op 5 augustus 1986 in de buurt van haar woning, aan de rand van IJmuiden. Ze is nooit teruggevonden. Aan zijn toenmalige advocaat heeft Stockx opgebiecht dat Cheryl een van zijn slachtoffers was. “Ik heb dat aan de ouders van het meisje gezegd, maar ze geloofden het niet”, zegt de advocaat.

Vrachtwagenchauffeur

Michel Stockx werd in 1942 geboren in Lochristi (bij Gent), maar verhuisde later naar Nederland. Na een trieste jeugd met veel slagen en seksueel misbruik, kreeg hij een “onweerstaanbare dwang om kinderen aan te randen”, getuigde hij ooit. Opnames in instellingen konden daar blijkbaar niets aan veranderen.

Zo werd hij van 1981 tot 1987 opgenomen in de Mestdagkliniek in Groningen, na het misbruiken van negen kinderen. In 1986 keerde hij niet terug van een paar dagen vrij op proef. In die dagen verdween Sheryl Morriën, maar tegen Stockx waren er geen bewijzen.

Na zijn behandeling in de kliniek kreeg Stockx in 1987 een nieuwe kans en kon hij als chauffeur beginnen bij een internationaal transportbedrijf in Drenthe, waar hij vijf jaar lang als trucker werkte. “Hij viel op tussen de negentig andere kandidaten”, zei zijn baas later. “Een vaderlijk figuur, heel hartelijk.” Bijna wekelijks reed hij naar Frankrijk, Italië en Spanje met zijn vrachtwagen. Maar ook in België moest hij leveren. Of hij reed door ons land om naar het buitenland te rijden.

Vandaag blijft hij verdachte nummer één in de verdwijning van Nathalie Geijsbregts (10), op 26 februari 1991 in Leefdaal. Ze is nooit teruggevonden. Maar volgens zijn ex-advocaat heeft hij altijd ontkend dat hij iets met de verdwijning van Nathalie te maken had.

Nathalie Geijsbregts ©  Belga

Misbruikt door priester

Ook in tal van andere cold cases wordt zijn naam genoemd. Ilse Stockmans, het Vlaamse meisje dat op 17 februari 1987 verdween toen ze vanuit Leuven de trein naar Aarschot wilde nemen, is mogelijk in zijn handen gevallen.

Het gerecht hoopte dat hij tijdens zijn opsluiting andere bekentenissen zou afleggen. Maar op 18 september 2001 stootte hij in de gevangenis tijdens zijn arbeidstherapie een fles terpentijn om en ontstond er brand. Hij raakte voor meer dan 60 procent verbrand en stierf enkele dagen later in het brandwondencentrum in Beverwijk.

In zijn psychiatrisch verslag stond dat Stockx “geen identiteit” had en een ”innerlijke leegte” voelde. Hij heeft in zijn leven ook altijd liefdevol contact moeten missen, schreven gerechtspsychiaters. Stockx hield altijd vol dat zijn afwijkend gedrag een gevolg was van een eigen trauma uit zijn jeugd. In een van de instellingen waar hij lange tijd verbleef, werd hij herhaaldelijk seksueel misbruikt door een priester.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Lees meer