Roze trui (algemeen klassement): Richard Carapaz (Ecu)

Paarse trui (puntenklassement): Arnaud Démare (Fra)

Blauwe trui (bergklassement): Koen Bouwman (Ned)

Witte trui (jongerenklassement): Juan Pedro López (Spa)

Hoe kwam deze zege tot stand?

Op papier kregen de avonturiers vandaag een laatste kans op ritsucces en dat was meteen duidelijk: op de klassementsmannen na wou bijna het hele peloton in de vlucht van de dag zitten. Uiteindelijk geraakte een internationaal gezelschap van twaalf renners voorop, Edward Theuns (Trek-Segafredo) was de Belgische vertegenwoordiger van dienst. Ook bergkoning Bouwman zat erbij, hij kon vandaag zijn blauwe trui veiligstellen. In het peloton ging het blok erop, de voorsprong liep al snel op naar acht à negen minuten.

Ondertussen een mooi moment in het grote pak achteraan. Alessandro De Marchi (Israel-Premier Tech), nochtans een vaste klant in de vroege vlucht, zette zijn fiets aan de kant om zijn familie en vrienden te begroeten in zijn thuisstad Buja.

Na honderd kilometer stak de Giro-karavaan even de grens over naar Slovenië, daar wachtte de kolossale Kolovrat. Die dunde al snel de kopgroep van twaalf uit tot vier sterke mannen: Bouwman, Schmid, Valter en Tonelli. In de afdaling kwam Vendrame uit het niets aansluiten. Het peloton knabbelde wel wat aan hun voorsprong, maar de winnaar zat ook vandaag vooraan. Terug in Italië begonnen de vijf koplopers dus met veel goede moed aan de slotklim naar het heiligdom van Castelmonte. Tergend traag reden ze naar boven, prikken van eerst Bouwman, Valter, Tonelli en weer Valter haalden niets uit, enkel Vendrame werd gelost maar die kwam terug. We gingen dus sprinten met vijf. In de extreem korte bocht van de laatste zeventig meter deed Bouwman slim de deur toe, Vendrame en Valter vlogen uit diezelfde bocht. In de sprint van drie was Bouwman de snelste, voor Schmid en Tonelli. Voor de Nederlandse klimmer was het al zijn tweede ritoverwinning deze Giro.

Wie reed zich in de kijker?

De mannen van de vroege vlucht. Te beginnen met Andrea Vendrame. Voor de 27-jarige heuvelspecialist van AG2R Citroën was het op papier net iets te zwaar, maar dat deerde hem niet. Hij moest even de rol lossen op de Kolovrat, geen ramp natuurlijk als je geen pure klimmer bent, maar kon in de afdaling als een duiveltje uit een doosje weer aansluiten. Op de steile slotklim had hij het heel lastig, verloor even terrein maar hij kwam telkens terug. Hij misrekende zich in de laatste bocht en werd uiteindelijk vijfde.

In de vijfkoppige vlucht zat ook Mauro Schmid. Hij maakte al indruk deze Giro in de openingstijdrit en als schakel in de sprinttrein van Cavendish, vandaag was hij een van de hoofdrolspelers in de ontsnapping. Hij bepaalde het tempo op de loodzware Kolovrat en ook de steile slotklim was een kolfje naar zijn hand. Hij pareerde elke aanval en leek nog fris te zitten ook. Hij zat in de laatste bocht achter Bouwman en kwam er niet meer over, hij eindigde tweede.

Alessandro Tonelli (Bardiani-CSF) was de vreemde eend in de bijt vooraan. Gisteren werd zijn ploegmakker Gabburo knap vierde als vroege vluchter, vandaag wou Tonelli beter doen. Net als voor Vendrame was de Kolovrat iets te steil, maar de 29-jarige Italiaan vond zijn tweede adem en kon bergop zijn wagonnetje gemakkelijk aanhaken. Ook op de slotklim ging hij heel vlot mee, probeerde even weg te glippen maar zonder succes. In de sprint moest hij de duimen leggen voor Bouwman en Schmid, een derde stek was zijn deel.

Wat deden de favorieten?

Het was geen verrassing dat Koen Bouwman meezat in de juiste vlucht vandaag. Hij wou zijn blauwe trui veiligstellen, maar ging voor meer. Hij sprintte het slimst en won al voor de tweede keer in deze Giro.

Tussen de klassementsmannen bleef het kalm vandaag. Hindley, tweede in de stand, zette zijn ploegmakkers aan het werk op jacht naar de vroege vlucht, maar zijn instructies kwamen te laat. De winnaar zat al snel vooraan, de bonificatieseconden aan de finish waren dus gaan vliegen. Op de slotklim dunde het peloton wel uit, maar gingen roze trui Carapaz, Hindley en Landa synchroon naar boven. Tot Carapaz versnelde, Hindley en Landa zaten in zijn wiel. Dan was het moment van Landa gekomen. De roze trui en Hindley moesten even passen maar kwamen terug. In het sprintje der favorieten was Carapaz de snelste, voor Hindley en Landa. De roze trui hangt dus ook morgen rond de schouders van Carapaz, voor de laatste bergetappe van deze Giro. Die zal beslissend worden.

Wat deden de Belgen?

Verder dan een eervolle vermelding in de vlucht van de dag komen we niet. Edward Theuns had een ticketje geboekt voor de juiste ontsnapping. We weten dat de Gentenaar een goede sprinter is, maar geen klimmer. Zijn verhaal was dan ook ten einde op de Kolovrat.

Verder nog iets dat u moet weten?

Een serieuze domper voor roze trui Carapaz. Hij zal morgen in de cruciale laatste bergrit niet kunnen rekenen op de diensten van Riche Porte, die vandaag al snel ziek afstapte. Het wordt dus opeens herschakelen bij INEOS Grenadiers, want met Porte verliezen ze de belangrijkste helper bergop van Carapaz. Voor de 37-jarige Australiër is het een afscheid in mineur. Deze Giro was de laatste grote ronde uit zijn carrière, hij hangt dit seizoen zijn fiets definitief aan de haak.

Voor Koen Bouwman was het de perfecte dag. Hij won de rit, pakte bergop telkens de volle buit en is nu ook helemaal zeker van de blauwe trui. Al moet hij natuurlijk nog wel finishen in Verona. If so, dan schrijft hij geschiedenis want dan is Bouwman de eerste Nederlander ooit die het bergklassement van de Giro op zijn naam schrijft. Wat een Ronde van Italië voor de 28-jarige klimmer, die ook nog de rit won naar Potenza op dag zeven.