Cannes opnieuw in de ban van Lukas Dhont

Lukas Dhont (31) heeft zijn observerende en ingetogen stijl niet veranderd. Maar hij heeft wel een heel andere film gemaakt dan Girl, de prent waarmee hij enkele jaren geleden de Camera d’Or voor het beste debuut won. In Close focust hij op twee twaalfjarige buurjongens, Léo en Remi. Ze zijn de beste vrienden en blijven vaak bij elkaar overnachten. Wanneer er geroddeld wordt over hun hechte band, reageert Léo zoals veel kinderen zouden reageren: hij neemt wat afstand van zijn boezemvriend. Dat zorgt voor een kortsluiting bij Remi. Wat volgt, is een verhaal over schuldgevoelens, pijn en vergeving. Dhont is niet zo geïnteresseerd in een verhaal vol verrassende wendingen. Wat hem vooral boeit, is personages bestuderen, vooral wanneer ze zwijgen en heel veel denken. Daar ligt het enorme talent van Dhont. En dat zou er wel eens voor kunnen zorgen dat hij straks een prijs wint.

Ongelofelijk intens

Denkt Dhont na al de positieve reacties dat hij in prijzen zal vallen of probeert hij er niet aan te denken? “Het zit wel degelijk in mijn achterhoofd”, zegt Lukas Dhont. “Je doet immers mee aan de competitie van de Gouden Palm. Maar ik heb nog niets gelezen. Ik heb wel de reacties in de zaal gevoeld. Die waren prachtig en heel ontroerend voor mij. Ik hoop er natuurlijk op. Ik ga daar niet over liegen. Maar ik wil er in ieder geval niet te veel aan denken. Want anders blijft dat hangen.”

“De laatste vier jaar waren ongelofelijk intens. Ik had heel veel twijfels en onzekerheden”

Regisseur Lukas Dhont

De druk op Dhont na Girl was enorm, want met een tweede film moet je je nog meer bewijzen; en welk verhaal ga je bovendien vertellen? “Daar vat je de laatste vier jaar van mijn leven mee samen. Het was ongelofelijk intens. Ik had heel veel twijfels en onzekerheden. Girl heb ik puur op intuïtie gemaakt. Ik had nog nooit een kritiek gelezen over mijn werk. Nu heb ik dat allemaal meegemaakt. Ik weet wat een kritiek kan betekenen. Ik weet hoe fragiel het allemaal is. Toen ik aan Close begon, wilde ik iets doen dat diep vanuit mezelf kwam. Maar het moest ook iets worden dat mezelf zou uitdagen en dat nog beter en straffer ging worden. Ik denk wel dat ik op dat vlak een ambitieus persoon ben. Ik wil tot het uiterste gaan en ik heb het geprobeerd. Nu is de film van het publiek.”

Slotfilm

Voor veteraanproducent Dirk Impens (Daens, Manneken Pis, Team Spirit, The Broken Circle Breakdown, Girl) is Close definitief zijn laatste film. Is een prijs in Cannes de kers op de taart van zijn lange carrière? “Het is nu al eindigen in schoonheid”, glundert Impens. “Girl was al een droomscenario voor een eerste film. De film is de hele wereld rond geweest. Wat wil een mens nog meer? Ik voelde wel een zekere verantwoordelijkheid om Lukas te helpen zich te bewijzen aan de wereld, dat Girl geen toeval was. Ik wist wel dat Lukas in staat was om een tweede goede film te maken. Maar een goede film raakt nog niet meteen in Cannes. Ik ben dus heel gelukkig met de reacties. Meer hoeft het voor mij niet te zijn. Een prijs krijgen is leuk, maar dat is in Cannes compleet onvoorspelbaar. Je weet totaal niet welke richting zeven juryleden met verschillende meningen zullen uitgaan.” Wat gaat gepensioneerde Dirk Impens nu doen? “Ik ga afkicken van dit vak en film. Het is enorm intens geweest en ik ben mentaal moe.”

‘Close’ komt op 2 november in de zalen en opent in oktober Film Fest Gent.