Stanzi, lid van de jongerenjury voor de Koningin Elisabethwedstrijd: "Hokjes en grenzen zijn er om te doorbreken"

De finalisten van de Koningin Elisabethwedstrijd zijn met zijn twaalven; de jongerenjury heet "De Zes". Emiel, Ceres, Gave, Jacob, Merel en Stanzi: zes Vlaamse jongeren die cello studeren volgen het concours op de voet en laten van zich horen op Canvas, Klara en sociale media.  Stanzi Cresens (20) is student jazz- én klassieke cello. Ze speelt bij verschillende groepen en is op dit moment aan het toeren met Ikraaan. 

"Hokjes en grenzen zijn er om overheen te gaan en te overschrijden," vindt Stanzi, die de smaak voor allerlei muziekgenres van thuis uit meekreeg. "We hebben al zoveel gehoord in het muziekcircuit. Dan is het saai om hetzelfde te herhalen. Waarom komen we niet met iets nieuws?"

De opname van zes covers vond Stanzi Cresens "Superfijn. Twee dagen in de Toots-studio, drie nummers per dag. We hadden met "De Zes" nog niet samen gespeeld; eerst moesten we er wat inkomen en wennen aan de klank, de sfeer, de vibe" van zes cello's tegelijk. Als studente jazz-cello improviseerde ze ook in het nummer "Ave Cesaria" van Stromae. 

Wat doet dat jongerenpanel "De Zes" eigenlijk tijdens de Koningin Elisabethwedstrijd? Stanzi Cresens: "Onze grootste taak is om de klassiekemuziekwereld open te trekken naar de jongeren. Om zo veel mogelijk mensen warm te maken voor klassieke muziek.  Daarnaast hebben we onze eigen mening  over de kandidaten. Daar wordt in de finaleweek heftig over gediscussieerd, daar ben ik wel benieuwd naar. En we kunnen allerlei leuke, interessante mensen interviewen: kandidaten, de dirigent,  de juryleden, de componist van het verplichte werk." 

Wat vindt Stanzi van "De Zes" van de 12 finalisten van de Koningin Elisabethwedstrijd? Door welke muzikant werd ze tot nu toe vooral geraakt? "Als ik gewoon loslaat, m’n ogen sluit en luister en het doet mij iets; als een kandidaat me mee heeft van a tot z, dan weet ik: dit is ‘m, deze mag door naar finale, deze mag winnen. Dat is het interessante aan in de jongerenjury zitten. We studeren allemaal cello; we kennen er allemaal iets van. Maar het gaat ook om smaak, hoe een kandidaat overkomt. Iedereen gaat door andere dingen in ’t leven, dus die muzikanten raken je op andere plaatsen."

De favorieten van Stanzi: de Canadese cellist Bryan Cheng en de Serviër Petar Pejčić. De Belgische Stéphanie Huang zou ze in de top-drie klasseren, maar niet als eerste. "Er zijn andere kandidaten die mij meer intrigeren".

Hoe dan ook heeft ze superveel respect voor de kandidaten. Ze vindt het soms "confronterend om te zien waar sommige mensen al kunnen staan op dezelfde leeftijd", maar tegelijk is het "heel motiverend" om te gaan kijken en luisteren en daarna extra aan het studeren te slaan.

Hoe ziet ze haar eigen muzikale toekomst? "Het enige waar ik zeker van ben is dat ik wil optreden. Liefst in allerlei genres: jazz, pop, klassiek, folk. En componeren en arrangeren. Met eigen projecten naar buiten komen." Deze maand als lid van het jongerenpanel "De Zes" vindt ze vooral interessant voor "de vele contacten met vriendelijke en open mensen".