Thimo Willems eert overleden teambaas Minerva met tweede plaats in semiklassieker: “Hij zou gelukkigste mens ter wereld zijn”

De parcoursverandering, met twee keer de beklimmingen van Muur van Geraardsbergen, Bosberg en Congoberg heeft van de Brussels Cycling Classic een aanvalskoers gemaakt in plaats van een sprintklassieker. Vorig jaar stal Remco Evenepoel de show, ditmaal zorgden tien vluchters voor een onverwachte ontknoping. Hoe hard de mannen van Lotto Soudal achter hun rug ook koersten, met een orkestleider als Taco van der Hoorn zit je vooraan altijd goed. De Nederlander zorgde meteen voor de dertiende zege van Intermarché-Wanty Gobert al geraakte hij pas in de slotmeters voorbij een verbazend sterke Thimo Willems. De Brabander was de grote verrassing en bezorgde het continentale Minerva Cycling Team bijna een stuntzege. “Ik was er heel dichtbij, maar ik mag niet ongelukkig zijn”, vertelde Willems na de podiumceremonie. “Tweede in een semiklassieker: dat is een fantastisch resultaat. Voor mijzelf, maar vooral ook voor de ploeg. Ik verlies alleen van Taco van der Hoorn en dat is een echte topper.”

De tien vluchters speelden het slim. Lotto Soudal kreeg in de achtervolging geen hulp kreeg en besloot er dan maar even de brui aan te geven. Een pokerspel dat hen zuur opbrak, want de kloof groeide tot meer dan acht minuten. “Taco regelde het tempo”, aldus Willems. “In de heuvelzones gingen we niet voluit, dat deden we pas echt in de finale. Toen besefte ik dat we voorop zouden blijven. Ploegleider Preben Van Hecke riep mij toe dat ik moest pokeren. Dus heb ik de truken van de foor gebruikt en geveinsd dat ik krampen had. Al heb ik eigenlijk nooit krampen (lacht) Om dan van achteruit iedereen te verrassen. Dat lukte bijna. Ik zag de streep steeds dichter komen en durfde niet achteruit kijken. Helaas ging Van der Hoorn mij nog net voorbij. Hij was net iets sterker.”

Veel pech bij Sport Vlaanderen

Thimo Willems kreeg drie jaar zijn kans bij Sport Vlaanderen maar moest daarna op zoek naar een nieuwe ploeg. Met deze prestatie neemt hij revanche voor al wie niet meer in hem geloofde. “Maar dit is geen revanche richting Sport Vlaanderen, meer naar mezelf. Ik heb enorm veel pech gehad. Er was altijd wel iets: materiaalpech, veel valpartijen waardoor ik sukkelde met mijn bloedwaarden. Ik brak ook mijn staartbeen. Ik wist dat er veel meer in zat. En nu komt dat er allemaal uit. Als ik gezond blijf, dan lukt het gewoon.”

Met dank aan Filip Carpentier. De baas van het Ieperse Minerva Cycling startte een nieuwe Belgische continentale ploeg om zijn fietsen te promoten. Met Johan Museeuw als adviseur. Het continentale team reed zich in de kleinere koersen al vaak in de kijker door telkens mee te glippen in de vroege vlucht. “Je weet: als je tien keer meezit in een ontsnapping, zal het wel één keer lukken om vooruit te blijven”, zegt ploegleider Preben Van Hecke. “Natuurlijk moeten wij het hebben van die ontsnappingen, om in beeld te rijden en de sponsor te laten zien. Maar ook om te presteren.”

Hartstilstand

Wat in Brussel zorgde voor een hoogtepunt dit seizoen. Helaas kon Carpentier het zelf niet meer meemaken. De teambaas overleed midden april aan een hartstilstand. Hij werd 47. “Ik heb tijdens de koers veel aan hem gedacht”, zegt Willems. “Moest hij dit gezien hebben, dan zou hij de gelukkigste man ter wereld zijn geweest. Zo jammer dat hij dit niet kan meemaken. Ik besef dat het dankzij hem is dat ik in deze ploeg ben opgevangen.”

Willems, student kinesitherapie, wil volgend seizoen opnieuw een stap hogerop zetten. “Dat is de bedoeling, maar ik zal nooit vergeten wat Minerva Cycling Team voor mij heeft gedaan.”

Ondanks het overlijden van Carpentier blijft het wielerteam in principe ook volgend jaar bestaan. “Het ziet er alvast goed uit”, zegt Van Hecke. “Thimo zal wellicht een verdiende transfer maken, maar wij laten zien dat we renners weer op niveau kunnen brengen en kansen geven.”