Filmseries zijn lucratiever wanneer ze in mekaar verankerd zijn. Filmreeksen die vroeger uit losse afleveringen bestonden, zijn geëvolueerd naar rechtstreekse vervolgen. Denk maar aan de laatste drie episodes van de Mission:Impossible-serie of de Bondfilms met Daniel Craig. Je moet de vorige aflevering/film gezien hebben om te kunnen volgen. Dat geldt nu ook voor de Jurassic-reeks. De eerste drie Jurassic Park-films waren losse afleveringen. De Jurassic World-trilogie moet je echter bekijken als één lange film. Het kan dus geen kwaad om deel vijf, Fallen Kingdom, nog eens te (her)bekijken. Dan ben je helemaal mee als je aan Dominion begint.

LEES OOK. RECENSIE. De nieuwe ‘Top Gun’ moet toch vooral Tom Cruise doen schitteren

Reünie

Die laatste film begint wanneer dinotemmer Owen (Chris Pratt) en zijn muze Claire (Bryce Dallas Howard) zich ontfermd hebben over het bijzondere kleinkind van een van de parkoprichters. Ze wordt echter opgejaagd door dokter Lewis Dodgson (Campbell Scott), een personage dat opdook in de allereerste Jurassic Park en blijkbaar uitgroeide tot een Elon Musk-achtig figuur. Dat ontdekken ook dokters Ellie Sattler (Laura Dern), Alan Grant (Sam Neill) en Ian Malcolm (Jeff Goldblum), de hoofdpersonages uit diezelfde eerste film. Regisseur Colin Trevorrow en producent Steven Spielberg vonden het dus een leuk idee om delen één en zes met mekaar te verbinden en te eindigen met een Jurassic-reünie. Zo worden de twee trilogieën mooi afgesloten.

James Bond-saus

Het nadeel van het optrommelen van zoveel personages is dat die allemaal een verhaallijn krijgen en op sommige momenten op verschillende locaties op de loop zijn voor hongerige dino’s. Dat verklaart alvast waarom de film 146 minuten duurt en de problemen naar het einde toe hypersnel worden opgelost. Dominion wijkt ook af van de voorgangers door een andere koers te varen met het dinoconcept. Trevorrow en Spielberg hebben beseft dat het man-gaat-lopen-voor-dinosauriër-gegeven uitgemolken was. En dus overgoten ze het verhaal met een flinke James Bond-saus: een paar spectaculaire achtervolgingen met gemotoriseerde voertuigen, verschillende exotische locaties, een Blofeld-achtige slechterik en een finale op het superbeveiligde domein van de opperschurk. De dino’s zijn al lang niet meer zo belangrijk als in de eerste film uit 1993. Ze zijn er uiteraard nog, maar ze dragen het verhaal niet meer.

Dominion lijkt dan ook een eindpunt. Maar is dit deel ook een hoogtepunt? Je zal je alvast niet vervelen – actiescènes zijn er genoeg – en fans van de serie zullen de terugkeer van de oldtimers best amusant vinden. Maar het overvolle scenario vol clichés, voorspelbaarheden en vreemde kronkels wijst toch op een zekere luiheid bij de scenaristen. Zal men in deel zeven - als dat er toch zou komen - de dino’s naar andere planeten sturen? Misschien moet men toch terugkeren naar de eenvoudige basis: dino bites man, maar dan met zeer originele benadering.

‘Jurassic World: Dominion’ speelt vanaf 8 juni in de bioscoopzalen.