De werklessen van Hadisa Suleyman (‘Huis gemaakt’): ‘Tussen de soep en de patatten, zo werk ik’’
Hadisa Suleyman (33), vastgoedmakelaar, motivational speaker en jurylid bij Huis gemaakt, lost nooit de ruzies tussen haar kinderen op wanneer ze werkt. En kritiek? Daar staat ze lekker niet voor open.
Zorg voor een cleane mailbox
“We hebben nu net de finale van Huis gemaakt ingeblikt (afgelopen woensdag te zien op VTM, red.). Dat was zalig om te doen, maar ik kijk er nu echt naar uit om mijn laptop op schoot te nemen, die open te klappen en te beginnen tokkelen. Mijn mailbox moet clean zijn: alle mails moeten afgevinkt en beantwoord worden. Dat geeft me rust. Pas daarna kan ik creatief bezig zijn en me afvragen: hoe kan het meer worden? Beter? Anders? Als ik op een idee bots, moet ik dat niet opschrijven. Dan brei ik verder in mijn hoofd en zal ik het zeker niet vergeten.”
Werk niet hard, maar constant
“Als ik een deadline heb, kan ik mij van alles volledig afsluiten. Chaos, rommel of ruzie bij de kinderen – ik heb er drie – niets weerhoudt mij van mijn focus. Ik vind het ook belangrijk dat ze zelf hun ruzies leren oplossen en ik niet telkens als een scheidsrechter tussenbeide moet komen. In het echte leven is dat niet anders. (lacht)
“Tussen de soep en de patatten, zo werk ik. Op school kreeg ik altijd te horen: studeer zonder muziek en zonder afleiding. Maar ik studeerde juist béter met muziek. Ik heb Afrikaanse roots; muziek zit mij in de genen.
“Alles wat ik doe, doe ik heel graag. Ik heb dus niet het gevoel dat ik hard werk. Ik ben wel constant bezig. Mensen die mij niet liggen, daar zeg ik wel resoluut neen tegen. Onlangs was er een schrijver die me benaderde om samen een boek over ondernemende vrouwen te maken. Het vibede niet tussen ons, dus heb ik bedankt voor de eer. Je personal brand is het allerbelangrijkste. Niemand mag dat verknoeien, je moet daar voorzichtig mee omspringen.”
Privé is privé
“Mensen die me vragen hoe ik mijn werk als zelfstandige combineer met de opvoeding van mijn kinderen, krijgen als antwoord: jij werkt toch in dienstverband van negen tot vijf? Hoe combineer jij alles? Want jij moet alles gedaan krijgen tussen bepaalde uren, ik niet. Ik kan mijn agenda volledig zelf plannen en naar de winkel rijden en mijn huis kuisen wanneer het me past, tussen afspraken door. Ik werk ook heel veel thuis bij de kinderen.
“Hen levenswijsheden meegeven vind ik belangrijker dan dat ze de inhoud van mijn job volledig kennen. Het leven is hard en sprookjes zijn zeldzaam; ze zullen moeten vechten voor hun plaats.
“Mijn kinderen zijn mijn topprioriteit, je zult ze maar uitzonderlijk op mijn socialemediakanalen zien. Voor mij zijn zij vooral een vanzelfsprekendheid: de hashtag #momentrepreneur zal ik nooit bij mijn posts zetten. In dat hokje wil ik niet passen.”
Negeer negatieve kritiek
“Ik sta niet open voor kritiek, dat is gewoon zo. Wie me uithoort met vragen zoals ‘Waarom wil je absoluut zelfstandige zijn?’ of ‘Waarom steek je zoveel tijd in je sociale media?’, krijgt het deksel op de neus. Wat mijn visie of mijn plan ondermijnt: daar heb ik geen boodschap aan.
“Als ik had geluisterd naar alle kritiek die ik in mijn leven heb gekregen – ik ben op meerdere scholen buitengesmeten en haalde mijn diploma via de middenjury – dan zat ik nu bij een baas aan zijn bureau. Of in een klein bureautje naast het grote bureau van die baas. Nu heb ik mijn eigen immokantoor in Gent. Vroeger hebben ze zoveel naar mijn kop gegooid, ik ben immuun voor negativiteit, ik lach daar gewoon mee. Ik blijf altijd opgewekt.
“Kritiek die mij beter maakt, aanvaard ik wel meteen. Graag zelfs. Thibaut, mijn vaste cameraman, kan heel kritische vragen stellen waar ik veel aan heb.”
Deel veel koffies
“Vaak toon ik koffies op sociale media omdat zij me typeren. ’s Ochtends is dat een shot zwarte koffie om op te starten. Latte’s staan gelijk aan genieten. Ik zeg ook altijd tijdens mijn motivational speeches: toon of zeg niet één keer wat je doet of wie je bent. Wat je definieert, moet je blijven herhalen.
“Wat ik wil dat mensen van mij onthouden? Dat ik heb gevochten om te staan waar ik nu sta, dat je fouten mag maken en dat je daar beter van kan worden. Wie bij mij is – een klant, een vriend, een familielid – moet zich veilig voelen. Die koffies symboliseren ook die veiligheid.
“Sommige makelaars zullen na de verkoop zeggen: nu stopt het. Ik niet. Mijn kracht zit in de begeleiding tot het einde der dagen. Ik zal bij een probleem blijven bemiddelen tussen de kopers en de vorige eigenaars. Hoe mottig of moeilijk dat soms ook is.”