Met ballonnen en ronkende motoren neemt Kerkrade afscheid van Gino (9): “Hij zou met grote ogen hebben gekeken”

Vanaf een rondpunt bij de Duitse grens liepen nabestaanden, vrienden, bekenden en buurtbewoners in een lange stoet naar de speeltuin aan de Hertogenlaan in Kerkrade waar het jongetje vorige week woensdagavond verdween. Hier heerst al dagen grote verslagenheid. Op het speelpleintje is een zee van bloemen, knuffels en kaarsjes ontstaan.

De zussen en de moeder van Gino wandelden voorop in de stoet, gevolgd door mensen met bloemen en ballonnen. Familieleden droegen T-shirts met een foto van Gino op hun borst. Langs de route vormden zo’n tweehonderd stoere en mooie auto’s en motoren een erehaag. Gino was gek op dit soort voertuigen, volgens zijn familie.

Als de familie rond 20 uur aankwam bij de speeltuin waar Gino verdween, klonk het nummer ‘Amazing Grace’. Er werden bloemen neergelegd, terwijl de tranen vloeiden.

Bij de speeltuin hield Naomi van der Straeten (21), een zus van Gino, een korte toespraak, ondersteund door haar zus Kelly. Soms nauwelijks verstaanbaar door de tranen vertelde ze over haar broertje. De vrolijke jongen die vlak voor zijn verdwijning deed wat zoveel kinderen het liefste doen: buiten een balletje trappen. “Als familie zijn wij compleet verslagen en verschrikkelijk verdrietig. We bleven hoop houden tot we hoorden dat Gino was gevonden.”

Herbekijk ook: zo verliep de zoektocht naar de kleine Gino (9)

In naam van de familie bedankte Naomi iedereen die hielp met zoeken en aanwezig was bij het afscheid. “Het is onmogelijk om iedereen persoonlijk te bedanken voor de hulp, oprecht en vanuit ons hart. Het verdriet om Gino is enorm en wordt hier niet minder om, maar alle aandacht doet ons goed. Gino zou deze tocht heel mooi hebben gevonden. Dit is een prachtig afscheid. Als Gino hierbij zou zijn geweest, had hij met grote ogen gekeken. Zo willen we aan ons broertje terugdenken, onze lieve vrolijke kind.”

Ook burgemeester Petra Dassen-Housen van Kerkrade sprak en bedankte iedereen die aanwezig was en hielp met zoeken. “Jullie steun laat de familie zien dat ze er niet alleen voorstaan.” Ze wenste de familie veel sterkte toe. “Julie Gino heeft voor altijd een plekje in ons hart.” Ter afsluiting werd er gezongen en werden ballonnen losgelaten. Veel kinderen legden bloemen neer.

De herdenking werd gehouden om iedereen uit Kerkrade en wijde omgeving die geraakt is door het tragische nieuws, de kans te geven afscheid te nemen van Gino, liet Gwenda Lankreijer eerder deze week al weten. Ze is een goede vriendin van zus Kelly, waar Gino verbleef, en tevens woordvoerder namens de familie. “De begrafenis is in besloten kring. Voor mensen in de buurt is het een gelegenheid om de zaak toch enigszins af te sluiten”, zei ze daarover.

Nicole Huppertz en Sjoukje Verheijen uit Kerkrade hoefden niet lang na te denken toen ze de oproep voorbij zagen komen om een erehaag te vormen met motoren en bijzondere auto’s. “Ik heb zelf ook kinderen. Dit had mij ook kunnen overkomen.” Ze kwam opdagen met haar motor en met een Fortnite-shirt van haar zoon, omdat Gino erg van dit computerspel hield.

Claudia Hofland en Joyce Sentjes uit Landgraaf zochten vrijdag nog urenlang mee naar de toen nog vermiste Gino. Tevergeefs, weten ze nu. Zaterdagmorgen pinkten ze een traantje weg toen het tragische nieuws kwam dat de jongen was omgebracht. Vanavond stonden ze opnieuw in Kerkrade, nu om Gino een laatste eer te bewijzen. Met witte rozen en knuffels van de eigen kinderen. “Het is het laatste wat we voor hem kunnen doen, maar tegelijkertijd is het ook heel triest dat hij dit niet meer kan zien.”

Ook de leden van reddingshondenbrigade MTL tekenden present. Ze zochten na de vermissing met speurhonden drie dagen bijna onafgebroken naar Gino. “We hebben hem helaas niet gevonden, maar dit het laatste wat we voor hem kunnen doen”, aldus coördinator Patricia Spee.

Frans Lemmers bouwde zes jaar aan zijn groene Seat en woont in Kerkrade. Hij kende Gino niet persoonlijk, maar het zou best kunnen dat de jongen - gek als hij was op bijzondere auto’s - hem een keer heeft zien rijden. “Ik woon op vijf minuten rijden en in heel Kerkrade rijdt maar één zo’n auto. Als je zo dichtbij woont, en dit het laatste is wat je voor hem kan doen, dan moet je hier gewoon staan.”

Maar ook autogekken die verder van Kerkrade af wonen hadden er twee uur rijden en een lege benzinetank voor over om met hun BMW V10 een erehaag te vormen. “Als dit het laatste is wat we voor hem kunnen doen, dan stop ik graag een paar uur met eerder met werken”, liet Nick Everts uit Zevenaar weten.

Donderdag is er in Maastricht nog een stille tocht. Gino woonde in deze stad, totdat hij twee weken geleden noodgedwongen bij zijn oudere zus in Kerkrade moest gaan logeren vanwege ziekte van zijn alleenstaande moeder. Deelnemers aan deze stille tocht wordt gevraagd lampjes, lichten en lampions mee te nemen om Gino in het licht te zetten. Gino was bang in het donker, daarom steken veel kinderen voor het huis aan de Gildenweg in Maastricht ook lampjes aan.

Het nieuws dat Gino is overleden komt hard aan bij de buurtbewoners. Bij het speeltuintje waar hij voor het laatst is gezien, is een bloemenzee ontstaan: