De aanvaller van Club Brugge, die nadrukkelijk in de belangstelling van Italiaans kampioen AC Milan staat, speelde in een driemansaanval naast Cody Gakpo (PSV) en Wout Weghorst (Burnley). Hij pakte in de aanloop naar de openingsgoal van Teun Koopmeiners uit met een flitsende opening naar de linkerflank met een pass buitenkant voet. Volgens Voetbal International loste Lang met zijn rol achter Weghorst de problemen op het Oranje-middenveld op.

“In Wales draait Louis van Gaal de driehoek om”, klinkt het. “De bondscoach die eerder een vurig pleidooi heeft gehouden voor zijn variant met twee spitsen - wegens gebrek aan ‘Van Gaal-spits’- grijpt met elf andere namen dan tegen België richting de 3-4-3-variant. Ik ben nieuwsgierig om de driehoek die meer op de Hollandse School lijkt te bekijken, doelt Van Gaal vooraf bij de NOS op de rollen van Cody Gakpo en Noa Lang in de rug van diepe spits Wout Weghorst.”

“In veel situaties heeft Nederland in de eerste helft hetzelfde probleem dat België tegen Oranje had: een man minder op het middenveld. Indien Gakpo en/of Lang zich niet centraal aanbieden als optie, staan drie Wales-middenvelders tegenover Teun Koopmeiners en Jerdy Schouten. Voor de openingstreffer van Oranje vlak na rust gaat dit juist wél goed. Op drie verschillende momenten slaagt Lang erin om de vrije man te worden… In die succesvolle aanval (voor de 1-0, red.) zit veel wat in de eerste helft vaak ontbroken heeft: genoeg aantallen op het middenveld, het verplaatsen van het spel door de as zodat de vleugelverdedigers bereikt kunnen worden en indribbelen door centrale verdedigers. Bij die eerste twee factoren speelt Lang een sleutelrol.”

“Zoals hij defensief al eerder een iets andere taak is gaan vervullen om een Oranje-probleem op te lossen”, schrijft het VI. “Waar het Nederlands elftal defensief de wedstrijd nog duidelijk begint vanuit een 5-2-3, wijzigt dat halverwege de eerste helft nadat assistent-trainer Danny Blind zich gemeld heeft naast de zijlijn. Daarna neemt Lang defensief positie in als schaduwspits achter Gakpo en Weghorst. Tot die omzetting krijgt Joe Morrell - de controlerende middenvelder van Wales - bij vlagen dezelfde ruimte die Frenkie de Jong tegen België gehad heeft… Met Lang als schaduw verdwijnt hij steeds meer uit de wedstrijd. Tot de bondscoach hem in de 59ste minuut wisselt en schakelt naar 3-4-3. Oranje spiegelt kort daarop die formatie en keert daarmee dus terug naar de startopstelling. Een spectaculaire wedstrijd levert dit zeker niet op, maar na de defensieve omzetting halverwege de eerste helft heeft het Nederlands elftal in ieder geval controle gehad over de wedstrijd. Zowel defensief als aanvallend is Lang daarin belangrijk geweest. Verdedigend door Morrell te schaduwen. Aanvallend door opties te bieden op het middenveld. Opvallend is dat hij dit alles tactisch gedisciplineerd uitvoert. Waar Lang in België veel risico in zijn passing legt en slechts 78 procent van zijn passes een ploeggenoot bereikt, komt dit keer 88,1% van zijn passes aan.”

“Misplaatste arrogantie”

Ook in de studio bij de NOS kreeg Lang goeie punten van onder andere Rafael van der Vaart. “Hij straalt wel wat uit, ik hou daar wel van”, aldus de ex-international. “Het is een speler waar je je dood aan gaat ergeren omdat hij een grote mond heeft en overtuigd is van zichzelf. Hij legt zichzelf die druk ook op, maar ik hou wel van spelers waar een randje aan zit. Ik had hem iets meer in de één-tegen-één willen zien zodat hij gevaarlijker kon worden, voor de rest vond ik hem heel actief.”

Maar de NOS zelf was best streng voor de aanvaller van Club. “De driehoek Gakpo-Lang-Weghorst voorin haperde meerdere keren en maakte geen indruk zoals de tandem Bergwijn-Depay dat eerder deed. Lang dribbelde veel, was meer druk dan effectief en kon Wales niet ‘heet’ maken.”

Bij de Telegraaf hetzelfde geluid van ex-international Ben Wijnstekers in zijn puntenverdeling. Lang kreeg er een zesje. “Gelukkig ging hij na rust beter en normaler spelen. Op grond van zijn optreden in de tweede helft krijgt hij een voldoende. Arrogantie mag iemand best hebben, maar wel geplaatste arrogantie. Noa wilde in de eerste helft veel te veel laten zien dat hij een goede voetballer is. Als je zo’n goede speler bent, mag je niet zo vaak onnauwkeurig passes geven en schiet je een voorzet niet tien meter over iemand heen. Ik houd ook van een speler die een actie durft te maken, maar doe dat als je in een één-tegen-één-situatie komt. Wat me ook stoorde, is dat hij een aantal keren de bal ging ophalen in zijn eigen defensie. Dat doen spelers die de spelverdeler willen uithangen. Na rust bleef dat weg uit zijn spel. Daar was ik blij om.”

Lang zelf liet weten dat hij maar één ding dacht toen hij zijn naam op het bord zag staan: “Showtime!”. “Het is voor mij een kans op een groot podium tegen een lastige tegenstander, dus laat het dan maar zien.” Maar hij was niet bepaald tevreden over zijn partij. “Voetballend gezien was het niet goed, maar we hebben gewonnen en daar gaat het om toch?”