Jonas Rickaert: “Tot drie keer toe te horen gekregen dat ik beter stopte met koersen”

De problemen voor Jonas Rickaert begonnen in Parijs-Nice al. “Het leek alsof alle kracht uit mijn linkerbeen was verdwenen”, vertelt de renner van Alpecin-Fenix. “Met tranen in de ogen reed ik de tweede rit uit. De dag daarop hetzelfde verhaal. Ik voelde dat er iets niet klopte.” In Brugge - De Panne leek het probleem van de baan: Rickaert loodste Tim Merlier naar de overwinning. “Maar in Gent-Wevelgem was het er opnieuw: een slapend gevoel van zodra ik boven de 400 watt trapte.” Het werd meteen zijn laatste koers van het seizoen.

Wekenlang werd gezocht naar een zenuwprobleem. Pas anderhalve maand later werd een ‘knik’ in zijn linkerliesslagader ontdekt. Een ‘typische’ wielrennersaandoening door de voortdurend voorgebogen houding op de fiets, maar allesbehalve eenvoudig aan te pakken, zo bleek. “In het ziekenhuis van Roeselare raadden ze me aan om te stoppen met koersen. En toen ik voor een tweede opinie naar Gent trok, kreeg ik daar vrijwel hetzelfde te horen. De arts wilde en kon het wel opereren, maar deed het liever niet.” Rickaert werd finaal doorverwezen naar Eindhoven, waar hij de donderdag voor het Belgisch kampioenschap wordt geopereerd. “Ze gaan die knik er uit snijden en de twee goede delen terug aan elkaar zetten”, vertelt Rickaert. “85 procent van de operaties slaagt. Ik hoop dat ik bij die 85 zit.”

Wat volgt, wordt een lange revalidatie. “Een week platte rust, daarna wat beginnen wandelen, na twee weken kine opstarten, na vier weken voorzichtig proberen op de hometrainer. Na vier of vijf maanden zou ik terug kunnen koersen. Al zal dat in eerste instantie gewoon proberen uitrijden zijn. Ik denk altijd dat renners iets sneller herstellen dan ‘gewone’ mensen, dus ik heb nog altijd de hoop om oktober te halen. Het zou mooi zijn om voor de winter toch nog een tweetal koersen te rijden.”