“Het was een nerveuze finale”, analyseerde Van Aert zijn overwinning. “In het begin leek het eindelijk een gecontroleerde etappe te gaan worden. Ik dacht dat we de vlucht binnen bereik hadden. Maar dan begonnen ze voorin te versnellen, en bleven we terrein verliezen. In de slotkilometers zat ik zo met de vrees dat we opnieuw net te kort zouden komen om hen te grijpen.”

Van Aert strandde na winst op de openingsdag zowel in de maandagetappe, de dinsdagetappe als de tijdrit van woensdag op een zucht van nieuwe ritwinst, maar kon deze keer wel zijn tweede ritzege boeken. “Tot de laatste kilometer focuste ik me op het bijhalen van de ontsnapping. Toen schakelde ik snel, naar de poging een goeie sprint te rijden. Zo lukte het op het einde toch. Ik denk dat ik de vluchters enkele meters voor de finish remonteerde. En ik kon gewoon winnen. Heel mooi.”

“Ik moet al mijn ploegmaats bedanken. Ik ben heel fier op hen. Alle renners zeggen dat achter een overwinning, maar als je vandaag hebt gekeken, dan zag je dat alle zes mijn ploegmaats er vandaag voor me waren. Dat maakt deze zege meer speciaal. Gelukkig had ik Christophe (Laporte), met zijn meesterlijke kopbeurt op het einde. En daarvoor had ik de jongens gevraagd om alles te doen wat ze konden. Zelfs onze klassementsrenners van 60 kilo trokken mee de kop. Dan weet je dat je het moet afmaken.”

Jordi Meeus: “Wout was veel sneller, maar ik ben tevreden”

“Ik moet al mijn ploegmaats bedanken. Ik ben heel fier op hen. Alle renners zeggen dat achter een overwinning, maar als je vandaag hebt gekeken, dan zag je dat alle zes mijn ploegmaats er vandaag voor me waren. Dat maakt deze zege meer speciaal. Gelukkig had ik Christophe (Laporte), met zijn meesterlijke kopbeurt op het einde. En daarvoor had ik de jongens gevraagd om alles te doen wat ze konden. Zelfs onze klassementsrenners van 60 kilo trokken mee de kop. Dan weet je dat je het moet afmaken.”