"Laat de aarde aan sullige meisjes!": internationale pers lovend voor "Ms. Marvel" van Adil El Arbi en Bilall Fallah

Op Disney+ is de eerste aflevering van "Ms. Marvel" verschenen, een nieuwe serie in het Marvel Cinematic Universe (MCU) dat geregeld superhelden op de wereld loslaat. Deze nieuwe worp springt eruit om twee redenen: het hoofdpersonage is (voor het eerst) een jonge moslima én zowel de pilot als de laatste aflevering is geregisseerd door Adil El Arbi en Bilall Fallah, het duo uit België dat eerder hoge ogen gooide met onder meer "Black" en "Patser". De beide regisseurs zijn ook 'executive producer' en hebben nauw samengewerkt met Marvel Studios om de reeks te ontwikkelen. 

"Ms. Marvel" vertelt het verhaal van Kamala Khan (Iman Vellani), een meisje met ouders uit Pakistan dat is geboren en opgegroeid in New Jersey. Kamala is moslima op het snijvlak van de cultuur van haar voorouders en het leven in de VS, maar ze is ook gewoon een tiener die afrekent met all things puberty op de middelbare school.

Oh ja, en Kamala is een grote fan van alle helden uit de Marvelstal, vooral dan van Captain Marvel of Carol Danvers. Die gaat ze al snel achterna wanneer ze via een magische armband van haar overgrootmoeder ontdekt dat ze zelf superkrachten heeft. Elementen genoeg voor een verhaal met vele lagen.

Lucy Mangan van The Guardian is alvast laaiend enthousiast. "Een instante sterrenstatus wacht het nieuwe meisje in het Marveluniversum", schrijft ze. "Ze is grappig, charmant en ze slaat vooroordelen achteloos af in dit vrolijke coming-of-ageverhaal. Laat de aarde aan de sullige meisjes!"

"Normaal zou je vrezen bij zo'n jonge acteur", zegt ze over de hoofdrolspeler die nauwelijks 19 is, "maar Vellani lijkt zo geboren in het paars (een referentie naar haar krachten, red.) dat je bijna de schouders moet ophalen en zeggen dat het haar lotsbestemming is".

"Hoewel dit wellicht zal verdwijnen in de diepere vreugde over en de bredere betekenis van een moslimpersonage dat tot leven komt, wil ik opmerken hoe het absoluut geweldig is een precieze, liefdevolle en onbelemmerde voorstelling te zien van gepassioneerd vrouwenfandom. Dat is zo vaak belachelijk gemaakt of genegeerd terwijl sullige jongens de wereld erven."

Ook Mohammad Zaheer van de BBC werpt "Ms. Marvel" veelvuldig bloempjes toe. "De serie voelt als een ode aan gemeenschappen van diaspora", stelt hij. "Vele elementen steken er positief bovenuit. De show is esthetisch levendig en verweeft naadloos animaties op strips geïnspireerd met echt acteerwerk."

"De hoofdgroep van acteurs die de schoolvrienden van Kamala spelen stralen samen chemie uit. De serie heeft ook een fantastische soundtrack. Het is even surrealistisch de Pakistaanse popklassieker "Ko ko korina" uit 1966 in een Marvelreeks te horen als het hedendaagse "Peechay Hutt"."

Tegelijk is Zaheer kritisch. ""Ms. Marvel balanceert tussen uitgesproken representatie en stereotypering en vindt dat evenwicht niet altijd. Het aantal keren dat het woord "haram" achteloos in het rond wordt gestrooid, grenst aan het komische en misschien zelfs aan parodie."

"Hoewel de show belangrijke thema's verkent zoals je eigen stem en identiteit ontdekken terwijl je dreigt te botsen met de verwachtingen van je familie, gebeurt dit op een hardhandige manier terwijl de oorspronkelijke strips dit behendig doen."

Ook Alan Sepinwall van Rolling Stone mist bij momenten de geest van Marvel. "Het beste en het slechtste dat ik over "Ms. Marvel" kan zeggen is dat je tijdens lange stukken makkelijk vergeet dat het een Marvelserie is", meent hij. "De eerste afleveringen zetten Kamala, haar familie, haar vrienden en de lokale moslimgemeenschap zo sterk neer dat de banden met het MCU naast de kwestie lijken."

Tegelijk ziet Sepinwall dit als een voordeel. "Het is een klassiek geval van hoe storytellers proberen het unieke universeel te maken en het universele uniek. Dat de serie zo goed is wat coming-of-age betreft en tegelijk zo uit de band springt in het MCU, is lovenswaardig." 

Toch waarschuwt hij. "Uiteindelijk moet elk Marvelproject net als alle andere worden. Als de superheldenrollen niet substantieel meer interessant worden vóór dat punt, dan heeft het creatieve team mogelijk zijn job te goed gedaan door zijn heldin los te weken van haar gekostumeerde collega's. Dan is een onevenwicht in het verhaal ontstaan dat te groot kan zijn om recht te trekken."

Nick Hilton van The Independent heeft dan weer een ander probleem met de relatie tussen "Ms. Marvel" en het MCU. "Kamala leeft in een wereld waarin met "Avengers: infinity war" en "Avengers: end game" de "slag om de aarde" werkelijk heeft plaatsgevonden", zegt hij in een verwijzing naar eerdere Marvelfilms met andere superhelden.

"Toch worden Iron Man en zijn bende behandeld als beroemdheden in plaats van figuren van groot historisch belang. Hoewel ze in essentie de protagonisten zijn van de Derde Wereldoorlog, worden Thor en Captain America meer gevierd als Paris Hilton en Nicole Richie dan als Winston Churchill en Dwight Eisenhower."

"Ik ben hier niet om over goede bedoelingen te schrijven", steekt hij de makers alsnog een pluim op de hoed. "Marvel is zo'n ongebreidelde commerciële onderneming dat hier ongetwijfeld cynische motieven spelen, maar het is verfrissend te zien hoe creatievelingen van Zuid-Aziatische origine dit grote project leiden."

Ook Zaheer van de BBC besluit met een positieve noot. "Deze serie heeft de kans om de erfenis van de strips uit te dragen naar een groter podium dan ooit tevoren. "Ms Marvel" toont moslimkinderen niet enkel een superheld die hun achtergrond en geloofsovertuiging deelt, de reeks inspireert iedereen waar ook ter wereld."