“The Hungar Shames”: Engelse pers laat geen spaander heel van Southgate en co na zwaarste thuisnederlaag sinds 1928

“Slechts vijf dagen geleden zei Gareth Southgate nog dat ‘hij nooit langer zou aanblijven dan de fans wilden’. Wel, als je gisteren een stemming organiseerde onder de 28.000 toeschouwers in het Molineux Stadium, zou Southgate vanochtend zijn koffers al aan het pakken zijn. Dat zal niet gebeuren en zou ook niet mogen gebeuren, aangezien zo'n uitspraken elf dagen geleden nog schier onmogelijk leken. Southgate is namelijk de meest succesvolle Engelse bondscoach sinds Sir Alf Ramsey, met een halve finale op het WK en een EK-finale. Hij geniet dan ook veel krediet bij de federatie en de spelers. Maar op twee wedstrijden van Qatar zet hij met Engeland wel de slechtste reeks neer sinds dat desastreuze WK in Brazilië onder Roy Hodgson. Weet u nog, toen we al na vijf dagen uitgeschakeld waren? De spelers hadden nog niet eens al hun malariatabletten opgebruikt... Jawel, zo slecht is het nu ook aan het worden.”

“Een ontnuchterende avond in Wolverhampton. Een vernederende ook, want het was de grootste Engelse thuisnederlaag sinds 1928. Vergis u niet: de mentale littekens van deze match zullen niet snel vervagen. Maar nog belangrijker: deze nederlaag zal twijfels doen opdoemen. Niet van de buitenwereld, want de druk van supporters en media is er altijd. Maar binnenin de selectie zal deze avond tot op het bot snijden. ‘Zijn we wel zo goed als we denken? Kunnen we wel echt het WK winnen?’ Dat zijn niet de gedachten die je door je hoofd hebt willen spoken in de aanloop naar een groot toernooi, maar het is wel waar Engeland staat na een zomer van miserie. Vier matchen, geen zeges, geen veldgoals en zes tegendoelpunten - bleker kan haast niet. Het enige positieve dat er misschien mee te nemen valt van deze meelijwekkende tiendaagse is het feit dat het nog vijf maanden is tot het WK. Want als het deze zomer al was, zou Engeland in nesten zitten. Diep in nesten.”

“Wat een puinhoop. Gareth Southgate wist dat hij een overwinning nodig had om de kalmte te laten terugkeren na een weinig overtuigend begin van deze Nations League-campagne, waarin Engeland slechts twee punten pakte en maar één keer wist te scoren - niet eens een veldgoal. Maar in plaats daarvan kreeg de bondscoach een nieuw en kwellend dieptepunt. De zwaarste nederlaag uit zijn zes jaar als Engelse selectieheer en de grootste Engelse thuisnederlaag sinds 1928. Het gevolg? Muiterij in het publiek op Molineux. Terwijl vele supporters vroegtijdig het stadion verlieten, zongen anderen de bondscoach toe: ‘You don’t know what you’re doing’ en ‘you’re getting sacked in the morning’. Je weet niet wat je doet en je wordt morgenochtend ontslagen.”

“Dit kan niet langer omschreven worden als ‘betekenisloos’. Dit kan niet langer weggezet worden als ‘maar de Nations League’. Hier is meer aan de hand dan ‘vermoeidheid’ of ‘gewoon de omstandigheden’. Southgate heeft échte problemen op te lossen. Zijn ploeg is het momentum en - misschien nog belangrijker - de steun van een groot deel van thuispubliek kwijt. In het Molineux Stadium zagen we de eerste signalen van de negativiteit die veel eindrondes en ambtstermijnen van bondscoaches verzuurden. En gisterenavond werd het heel toxisch. Southgate en de spelers werden uitgejouwd, met als hoogtepunt de invalbeurt van Harry Maguire. Het was zo'n avond waarop het moeilijk te bepalen was wat nu eigenlijk het dieptepunt was - het werd gewoon steeds erger. Deze interlandperiode was bedoeld om de zaken te finetunen, maar Engeland ziet eruit als een puinhoop. Het draait echt niet meer om de Nations League. Het gaat om zo veel meer dan dat.”