In Toy Story speelde het jongetje Andy met zijn space ranger-pop Buzz omdat hij de film, waarop die actiefiguur gebaseerd is, zo geweldig vond. Lightyear tracht die film te zijn, zo’n generatievormende actieprent zoals Star Wars er een was. Het idee om Buzz Lightyear, het maatje van cowboy Woody, een film of serie over de ‘echte’ Buzz te geven, is zeker niet nieuw. Al in 2000 kwam Buzz Lightyear of Star Command: The Adventure Begins uit. Maar die 70 minuten durende direct-to-video-film leek in niets op het enorme spektakel dat de verbeelding van een hele generatie zou kunnen aanvuren.

Regisseur Angus Maclane (Finding Dory) vond dat het veel grootser, sneller, visueel verbluffender en inhoudelijk veel sterker kon. Die beloften lost hij bijna allemaal in. Lightyear begint met een ramp. Tijdens een operatie op een vijandige planeet verliezen Buzz (stem van Chris Evans in plaats van die van Tim Allen) en zijn mede-astronauten de energiekristallen die hun ruimteschip stuwen. Buzz kan niet leven met zijn falen en besluit nieuw aangemaakte energiekristallen te testen. Maar de testvluchten die de lichtsnelheid benaderen, hebben een enorm effect. Een rit van enkele minuten blijkt op de planeet jaren te hebben geduurd. Buzz blijft dus jong, terwijl zijn beste vriend (een overste die momenteel voor controverse zorgt in zeer conservatieve landen vanwege een kus met een andere vrouw) en collega’s enorm snel verouderen na elke vlucht.

LEES OOK. Disney-film ‘Lightyear’ verboden in Saudi-Arabië en VAE vanwege lesbische kus (en dat is niet de eerste film)

Knipogen naar Star Wars

Regisseur Maclane heeft het bij het rechte eind als hij zegt dat tijd het ideale concept was voor zijn Lightyear-film: “De aantrekkingskracht van de nostalgie is sterk. We vragen ons af hoe het is om terug in de tijd te gaan, maar in plaats daarvan springen we allemaal vooruit in de tijd. Dat is wat ik in Lightyear wilde meegeven: nostalgie naar het verleden, terwijl je razendsnel naar de toekomst springt. Buzz reist snel door de tijd, maar die trip scheidt hem van zijn dierbaren. Hij zit dus gevangen in een toekomst die hij niet meer herkent en probeert wanhopig terug te keren naar het verleden om een fout uit zijn jeugd recht te zetten.”

LEES OOK. Waarom de dino’s (helaas) minder dominant zijn op het scherm in ‘Jurassic World: Dominion’

In de eerste razendsnelle drie kwartier speelt Maclane dit geweldig idee uit. Maar daarna krijg je vooral conventionele actie à la Star Wars – de film zit vol met knipogen naar die klassieker – met Buzz en een groepje ongeregeld die het opnemen tegen een robotleger. Zo verliest de prent het originele idee wat uit het oog. Gelukkig keert Maclane toch nog op tijd terug voor de finale. Het gaat echter allemaal zo snel dat je de gebeurtenissen amper kan bijhouden. Maar ondanks die angst van de makers om het publiek ook maar een seconde te vervelen, is Lightyear een prima Pixar-film geworden. Met briljante animatie overigens. En toch... zuiver op basis van het script blijven de eerste twee Toy Story-films onovertroffen. Speelgoedpop Buzz is nog altijd iets interessanter en grappiger dan de ‘echte’ Buzz.

Lightyear speelt vanaf 15 juni in de zalen.