Dit keer waren wij de bakker en de beenhouwer: waarom het geen verrassing is dat Red Flames kansloos waren tegen Engeland

Ooit kreeg Romelu Lukaku in een wedstrijd met de Rode Duivels tegen San Marino een verdediger aan zijn broek die in een kledingzaak werkte en een keeper voor zich die tegelijk ook buschauffeur is. Klein bier voor Big Rom die prompt twee goals maakte en samen met de rest van de Duivels met 9-0 voorbij San Marino walste. Peanuts en weinig belang aan die zege hechten, klonk het achteraf. Want de waardeverhoudingen tussen beide ploegen waren niet te overzien.

Wel, hetzelfde geldt voor de wedstrijd van de Red Flames tegen Engeland. Alleen waren het dit keer niet onze tegenstanders, maar wel wijzelf die -bij wijze van spreken- de bakker en de beenhouwer waren en het moesten opnemen tegen wereldspelers. Bondscoach Ives Serneels bracht tegen Engeland met Julie Biesmans, Davina Philtjens, Tine De Caigny en Tessa Wullaert amper een handvol fulltime profs aan de aftrap. De rest? Semiprofs die in het dagelijkse leven vooral studenten zijn of nog ergens parttime aan de slag moeten, terwijl de Engelsen alleen maar fulltime profs in de selectie hebben.

Dat zorgt niet alleen qua loon voor een verschil, ook qua trainingsmogelijkheden. Doorheen het seizoen kunnen de Red Flames die in België voetballen vaak slechts één keer per dag en enkel ’s avonds trainen. Meer dan eens gebeurt dat immers pas na een lange werk- of studiedag, wat ook de tijd om te rusten beperkt. We mogen dan wel geen bakkers of beenhouwers hebben, met Nicky Evrard hebben we wel een eerste doelvrouw die overdag met springkastelen heult om financieel rond te komen. Of onze rechtsachter Laura Deloose die in een sportwinkel werkt om bij te verdienen en nu zelfs drie maanden onbetaald verlof moet nemen om het EK voor te bereiden. Surreëel, en toch is het nog steeds zo. In de selectie ook geen speelsters à la Charles De Ketelaere die vroegtijdig met hun studies stoppen of hun studies over meerdere jaren spreiden. De Flames werken hun studies nog steeds in de voorziene tijd af en combineren dat met het voetbal. Wie geen bakken geld schept met voetbal kan immers maar beter een goed plan b hebben voor na de voetbalcarrière.

Er is de afgelopen jaren dan wel een positieve evolutie maar de balans blijft voor veel Red Flames toch hetzelfde. Het contrast met de toplanden blijft: minder loon, minder trainingen, minder rust en mentaal meer belasting omdat ze niet alleen op voetbal kunnen focussen. Van een echt profbestaan is voor velen (nog) geen sprake, niet verwonderlijk dus dat de Red Flames het met 3-0 (en het had gerust 6-0 kunnen zijn) moesten afleggen tegen de op-en-top Engelse profs.