De trappen die naar ’t Schoon Verdiep leiden, moesten bij de renovatie een nieuwe bekleding krijgen. “Ashtari Carpets zorgde voor het tapijt. Medezaakvoerder Wendy Guns leidde alles mee in goede banen. Het ontwerp van het tapijt is van de hand van Jente Hendrickx & Studio Lommer. De kleur van het tapijt is speciaal ontworpen voor het stadhuis en integreert mooi in de ruimte. Het tapijt is handgeweven. We spreken van een oppervlakte van ongeveer veertig vierkante meter. Er komt heel wat bij kijken. We leggen eerst een ondertapijt, van hoogwaardige kwaliteit. Zo zal het geheel langer meegaan. Het zorgt ook voor een akoestische demping. Het tapijt komt erbovenop. Het wordt opgespannen en uitgerekt, een beetje zoals een trommel. Met een speciaal toestel, een kniestomper zoals wij zeggen, wordt dan alles goed aangedrukt. In de plooiing komen gebronsde traproedes. Die zijn bronskleurig omdat dat mooier uitkomt. Aan het einde wordt het geheel behandeld met een vuilafstotend product”, zegt Willy.

De Brasschatenaar is al zestig jaar bezig met dit vak. “Mijn vader had een zaak in binnenhuisartikelen op de Lage Kaart en het stond al vlug vast dat ik de zaak zou overnemen. Ik ging dan naar de Cadixstraat in Antwerpen waar ik leerde behangen. In het begin waren we nog met meerderen die dit ambacht uitoefenden. Maar gaandeweg verdwenen zij allemaal. Het is ook niet eenvoudig, ik werk soms in verstek. In een draaiing moet je de strepen mooi laten uitkomen”.

Willy is niet alleen in ons land actief. Hij ging al tapijt leggen in zestien verschillende landen, waaronder Dubai en de Verenigde Staten. Hij bekleedde ook de trappen en de volledige winkelruimtes van Dries Van Noten in Parijs, Londen en Antwerpen. Ook het koningshuis deed al beroep op zijn werk. Verder voert hij geregeld werken uit in opdracht van Axel Vervoordt.

“De mensen vragen me soms waarom ik dit allemaal blijf doen. Maar eigenlijk is het simpel: het moet niet meer en daarom geeft het me ook minder stress. Ik doe dit liever dan met vakantie gaan. Bovendien doet het me altijd enorm veel deugd als de mensen blij zijn met het resultaat. Wij gaan meestal als laatste buiten na een verbouwing. Ik moet zeggen dat ik behoorlijk onder de indruk was van de grandeur van het Antwerpse stadhuis. De Sinjoren mogen daar terecht trots op zijn.”