'Pluizige' krab ontdekt in Australië die een spons als hoed draagt

Schaaldieren in deze familie gebruiken zeesponzen als bescherming. Ze trimmen de sponzen met hun klauwen en dragen ze als hoeden. Doctor Andrew Hosie, een curator van schaaldieren en wormen in het West-Australisch Museum, zegt dat sponskrabben achterpoten hebben die speciaal zijn aangepast voor het vasthouden van hun beschermende hoeden.

“De spons blijft gewoon groeien en vormt zich naar de vorm van de rug van de krab”, zegt hij. “Het zal nooit hechten. Het vormt een mooie kap die vrij goed past op de bovenkant van de krab”. Net zoals heremietkreeften schelpen gebruiken om zich te beschermen, helpen de sponzen de krabben om zich te camoufleren voor roofdieren zoals octopussen en andere krabben.

De sponzen kunnen groter zijn dan de krab zelf, en zorgen ook voor een chemisch afschrikmiddel. “Sommige van de verbindingen die deze sponzen produceren zijn zeer schadelijk”, zegt Hosie. “Er zijn niet veel actieve roofdieren die geïnteresseerd zijn in het doorknagen van een spons om bij een krab te komen.”

Een familie in West-Australië vond een Lamarckdromia beagle exemplaar aangespoeld op het strand en stuurde het naar het West-Australisch Museum voor identificatie. Hosie en Colin McLay, een marinebioloog verbonden aan de universiteit van Canterbury in Nieuw-Zeeland, beschreven de krab vervolgens als een nieuwe soort.

Door de nieuwe krab te vergelijken met andere exemplaren in de collectie van het museum, ontdekten ze verschillende Lamarckdromia-beaglekrabben die voorheen niet of verkeerd geïdentificeerd waren. Het vroegste beagle exemplaar dat ze vonden dateert van december 1925.

Hosie zei dat het niet duidelijk was waarom Lamarckdromia beagle zo donzig was. “De spons die deze dieren dragen zou normaal genoeg camouflage moeten bieden”, zegt hij. “Ik verwacht dat door de extra pluizige poten de omtrek nog meer aan het zicht wordt onttrokken”. Het haar helpt ook niet om de spons vast te houden, weet Hosie. “Het is niet zo dat het klittenband is, in tegenstelling tot sommige spinkrabben die zeewier op hun rug leggen, bij die soort is hun haar gehaakt en stijf als klittenband.”

De naam van de krab verwijst naar de HMS Beagle, waarvan de tweede reis tussen 1831 en 1836 leidde tot Charles Darwins theorie van natuurlijke selectie. Het schip bracht Darwin in 1836 naar King George Sound, de plaats van Albany aan de zuidkust van West-Australië. “Omdat de krab een beetje gebruind is, heeft hij ook een beetje de kleur van een beagle,” zegt Hosie.

“Het ontdekken van nieuwe soorten in West-Australië is niet ongebruikelijk”, vertelt Hosie nog. “De hoeveelheid dieren waarvan we niet weten dat we ze in de Australische wateren hebben, is nog steeds erg groot.”