In 2003 won Flipkens nog Wimbledon bij de juniores, tien jaar later haalde ze de halve finales op de hoofdtabel. Nog eens negen jaar later neemt ze er afscheid. “Eerlijk gezegd heb ik geen enkele specifieke verwachting”, zegt ze. “De komende dagen wil ik vooral goed recupereren om Wimbledon in topvorm aan te vatten. Ik zit wel met enkele kleine pijntjes hier en daar. Veel zal afhangen van de loting, want ik ben geen reekshoofd. Ik leg mezelf geen enkele druk op en ga 100 procent genieten met mijn familie en vrienden. En ik hoop een laatste keer mijn beste tennis te laten zien.”

Flipkens haalde recent in Rosmalen nog de kwartfinales en won in Eastbourne nog van Elise Mertens. Je zou je bijna gaan afvragen waarom ze net nu stopt.

“Maar ik blijf volledig achter mijn beslissing staan”, benadrukt ze. “Het tennis beperkt zich niet tot het grasseizoen van vier weken. Als er alleen maar grastoernooien waren, zou ik nog overwegen om verder te doen, maar er zijn veel wedstrijden op andere ondergronden en je moet elke dag opofferingen maken om te blijven trainen. Mijn lichaam is niet meer in staat om elke week die inspanningen te leveren en de grenzen op te zoeken. Het is mooi geweest”, besloot ze.