Noordkaap op TW Classic 2022: classics, koortjes en kippenvel ★★★★☆

Al bij de entrée voelde je dat je die borst beter nat kon maken voor Iets Groots. Onder een daverend applaus en laaiend gejuich kwam Noordkaap op. Die euforie bleek overigens nog niet helemaal te volstaan voor ringmeester Meuris, die de spionkop spontaan wat méér opjutte.

De eerste klap is een daalder waard, klinkt het wel eens bij de noorderburen. Die uppercut werd met een fluwelen bokshandschoen uitgedeeld in ‘Het komt voor in de beste families’. Geen onvervalste klassieker, maar wel een song die je uit alle vier windstreken om je heen mee gescandeerd hoorde worden. Daarna ging het concert almaar in een hogere versnelling met ‘Panamarenko’ - Geef nooit op, hoorden we Meuris uren later nog rondzingen in onze bovenkamer - en de drietrapsraket van sing-alongs die ‘Satelliet Suzy’, ‘Arme Joe’ en ‘Wat is Kunst?’ was.

Voor deze reünie kreeg Meuris de oorspronkelijke bezetting van Noordkaap weer bij elkaar, met Erik Sterckx, Nico Van Calster en Wim De Wilde. En vanzelfsprekend ook met gitaarvirtuoos Lars Van Bambost. Die snarenbeul toonde zich meteen weer de Nels Cline van de Lage Landen, terwijl hij zijn gitaar zachtjes liet huilen of dramatisch liet uithalen. Bombast is evenwel niet aan Van Bambost besteed, ook al liet hij ‘Gigant’ en ‘Bedland’ bij momenten vervaarlijk derailleren aan het eind.

De mooiste gitaarsolo perste hij uit zijn snaren tijdens ‘Een heel klein beetje oorlog’ waarbij het podium in demonisch rood licht baadde. “Zou het niet, want dit verdriet gaat veel te diep”, werd massaal overgenomen door het publiek. Ofwel: een kloeke twintigduizend kopjes tellende menigte die The Barn tot achteraan had geannexeerd en vastbesloten was om er met Noordkaap een tears for fears-sessie van te maken. “Dit is geen tent meer, maar een kathedraal vol liefde!”, verzuchtte Meuris ook terecht na de zoveelste loeiende zangstonde. “Dit maak je in 20, 22 jaar niet mee.”

Eenzelfde ontroering voelden wij dan weer opborrelen bij de sublieme Hammond die verdriet kopjes gaf in ‘Het zou niet mogen zijn’. “Zwijg me over vroeger mensen, over hoe de wereld beter was”, zong Meuris ooit in ‘Vroegerhater’. Die song misten we eerlijk gezegd in de context van Classic, maar eigenlijk zou die stelling ook een tikkeltje overbodig geklonken hebben. Noordkaap toonde zich zelden zo opwindend en magistraal als vandaag.