Verrassing in BK voor vrouwen: Kim de Baat triomfeert in Middelkerke en deelt kus met Sanne Cant

Alle ogen stonden vanmorgen rond de klok van 11 gericht op Lotte Kopecky. Tweevoudig Belgisch kampioene is ze, en uiteraard ook vandaag gedoodverfd topfavoriet. “Eén tegen allen”, klonk het bij Kopecky. Een vrij korte rit van 119,9 kilometer moest beslissing brengen over de Belgische driekleur.

Het tempo ging halverwege de hoogte in, wat maakte dat van het kleine groepje vluchters niets meer over bleef. De prijs voor de strijdlust ging alleszins naar Kim de Baat, die in haast elke aanvalspoging betrokken was in en rond Middelkerke. De vele aanvallen - één keer ook met Kopecky en Cant - mochten echter niet baten, want het peloton behield de controle.

In de laatste ronde reed een groepje van zes weg. Opnieuw met Kim de Baat, ook met Bastiaenssen, Hendrickx, Maes, Meertens en Van Eynde. Het peloton had plots wat goed te maken met nog 5 kilometer te gaan. De ploegmaats van Kopecky zetten alles op alles, maar de vluchters bleven buiten schot. Ook Castrique sloot nog aan bij het zestal voorin. In de sprint toonde De Baat zich duidelijk de sterkste. 

“Ik ben blij dat het gedaan is. Ik keek er wat tegen op. Het is de moeilijkste wedstrijd om te winnen”, begon Kopecky. “Ik had niet het gevoel dat iedereen tegen me wilde rijden. Het was moeilijk om de wedstrijd te controleren. Plantur is een grote en sterke ploeg. Ik heb er niet aan gedacht om de sprong nog te maken, iets wat Castrique wel nog deed. Misschien had ik dat ook wel moeten doen.”

“Ik besef het nog niet zo goed. Ik ben geen veelwinnaar, maar koers wel altijd”, vertelde een fiere De Baat. “Al zou het zonder de hulp van de ploeg nooit gelukt zijn. Ik had nooit geloofd dat we voorop konden blijven. In de laatste kilometers zat ik tegen de krampen aan. Ik wist niet of ik nog ging kunnen sprinten. Ik was verschoten dat Castrique naast me opdook. Ze ging aan op 200 meter van de streep en dat was eigenlijk ideaal voor me.”