Kersvers Belgisch kampioen Tim Merlier hield even de adem in: “Ik dacht, ik ga hier toch niet met millimeters verliezen?”

Na tweehonderd kilometer kwam het in Middelkerke toch tot de voorspelde massasprint. Winnaar Tim Merlier doet het verhaal: “Ik moest de sprint van redelijk ver beginnen, niet zoals ik het wilde. Ik kwam vroeg in de wind. Ik had niet het gevoel dat ik nog mijn tweede versnelling zou vinden. Toen ik mijn jump deed, was ik zegezeker. Toen zag ik er twee links van mij die ook jumpten. Dat was nog stressen. Ik dacht, ik ga hier toch niet met millimeters verliezen? Gelukkig niet.”

Merlier was al gevallen. Hij was al achterop geraakt, na de dubbele doortocht van de Moeren. Hij had, zegt Merlier, niet meer geloofd dat het tot een massasprint zou komen. Dan toch. “Het was een kwestie van kalm blijven. Ik heb het vorige week wel honderdduizend keer gezegd: het Belgisch kampioenschap is de moeilijkste koers van het jaar. Dat is hier in Middelkerke nog maar een keer bewezen.”

En nu wint Tim Merlier hem voor de tweede keer in zijn carrière.”Noem het een wedstrijd die me ligt. Ik ben eerder ook al twee keer zesde geworden in een BK.”

Het ging zondag in Middelkerke een beetje zoals het de voorbije twee maanden voor Tim Merlier is gegaan. Het ging met vallen en opstaan. Merlier viel in Parijs-Roubaix, hij had een gat in zijn elleboog dat niet wilde genezen. Hij moest forfait geven voor de Giro. En waar hij wel koerste, ging het ook niet als vanzelf.

“In de Ronde van Limburg (23ste) kwam ik twee keer bijna ten val. Zonder die val had ik meegedaan voor de overwinning. In Dwars door het Hageland (51ste) viel ik ook weer. In de Ronde van Slovenië ben ik op de dag voor de eerste rit ziek geworden. Het was gelukkig geen Covid.”

“Ik heb eraan gedacht om uit de Ronde van Slovenië te stappen, twee dagen te rusten en dan de trainingen te hervatten. Na wat overleg ben ik toch in koers gebleven. Ik heb geprobeerd, waar mogelijk, om me rustig te houden. Ik had dan alleen nog het BK aan mijn hoofd.”

“Dinsdag voelde ik dat ik goed uit de Ronde van Slovenië was gekomen. Van daar is het vertrouwen alleen maar gegroeid. Ik wist wel dat ik goed was. Het heeft gewoon nog niet mee gezeten.”

Het zingt nu al weken in het rond dat Tim Merlier vertrekt uit de ploeg van de broers Roodhooft en dat hij volgend jaar voor de ploeg van Patrick Lefevere rijdt. Dat nieuws werd zondag door Christoph Roodhooft bevestigd. Merlier zegt: “Het is een feit dat ik niet in deze ploeg blijf. Verder kan ik daar niks over zeggen. Het is jammer voor de ploeg. Ik heb de voorbije jaren genoeg gedaan voor de ploeg, denk ik. Ik heb mooie koersen gewonnen.”

Het maakt van Jasper Philipsen nu de vooruitgeschoven sprinter bij Alpecin-Deceuninck. Philipsen gaat naar de Tour, Merlier niet. Philipsen zou in Middelkerke een lead-out voor de sprint krijgen, Merlier kreeg een «vrije rol».

En toch. “Iedereen was blij dat ik won. Ik heb veel steun gekregen in de ploeg. Uiteindelijk zat ik toch in een trein. En zat Jasper Philipsen in mijn wiel. Ik denk niet dat iemand mij iets kan verwijten. Ik ben een goede ploegmaat geweest.”

“Ik was ook blij dat ik mijn eigen koers mocht rijden. Voor hetzelfde geld moest ik me opofferen. Christophe Roodhooft zei zaterdag: ‘Als je wint is het jou gegund. Dat deed deugd. Ik heb een goede nacht gehad.”