© BELGA
Belgians Lions 3x3 blijven achter met kater: “Dit WK was geweldig voor de sport. Voor ons zal dit heel lang blijven knagen”
Een geweldig WK, maar met een anticlimax voor de 3x3-mannen. Fris, fruitig, onverwacht was de vierde plek op de Olympische Spelen. Een jaar later zijn ze wel een gevestigde waarde aan de wereldtop, maar komt de net-nietmedaille veel harder aan. “De vierde plaats van de Spelen konden we nog plaatsen. Dit zal heel lang nazinderen.”
Dreunende beats. Zingende dj’s. Dolle supporters, van politici en andere BV’s – Tomas Van Den Spiegel, ceo van Flanders Classics, had er het BK wielrennen in Middelkerke voor opgeofferd om even terug te keren naar zijn eerste liefde – over familie van spelers tot de man in de straat. Grote schermen in de stad, tv’s die aan staan in de cafés… Wat een sfeer op de Groenplaats, hartje Antwerpen, alsof er een match van de Rode Duivels plaatsvond.
Als dit WK 3x3 in Antwerpen iets heeft geleerd, dan dit: de X-factor van de urban versie van het klassieke basketbal is hoog. En de Belgische mannen zijn er verdraaid goed in. Nick Celis, Thibaut Vervoort, Bryan De Valck en Maxime Depuydt draaiden de knop om na het verlies in de halve finales tegen het sterkste land ter wereld, Servië (12–17) . De ‘kleine finale’ tegen Frankrijk, dat slechts op drie spelers kon rekenen, werd een thriller. Met een slechte afloop (17-18).
“Keifrustrerend, een anticlimax, een unieke kans die we misschien nooit meer meemaken”, zegt Nick Celis. “Voor de sport was dit WK geweldig, voor de ploeg blijft dit lang nazinderen. Ik weet echt niet hoe we dit zullen plaatsen. Na de Spelen waren we leeg, hier hadden we gewoon moeten winnen. Heel pijnlijk. Een medaille is voor altijd, twee vierde plaatsen, dat wordt vergeten.” Thibaut Vervoort: “Leuk, die week, maar we moeten echt uitzoeken waarom we het niet konden afmaken: was het stress, vermoeidheid?”
© BELGA
Toch is het niet al kommer en kwel. In Tokio was Team Belgium een van de acht olympische deelnemers. Inmiddels zijn ze een vaste waarde in het WorldTour-circuit, een gevaarlijke klant voor elke ploeg, nummer vier op de wereldranglijst. Symbolisch is de evolutie van shooter Vervoort. Hij werd na de Spelen voltijds 3x3-prof, is een van de beste tweepuntersspecialisten ter wereld. Door de WorldTour-ervaring is de hele ploeg nog meer bedreven in het typische 3x3-spelletje en er werden nieuwe spelers ingepast. Bezieler/coach/speler Nick Celis: “Er is nog een grote naam op komst volgend jaar, zodat we wat extra power hebben. Ik blijf zeker nog dit jaar.”
Een belangrijke ‘prijs’ van dit WK: met een stek in de top 8 van de wereld geniet het project ook volgend seizoen de financiële steun van Sport Vlaanderen, net zoals het individuele profcontract van Vervoort.
Ervaring maakt verschil
Wat dan nog het verschil maakt tussen Servië, nummer één op de wereldranglijst, en Team Belgium? “Enkel nog de ervaring, wij spelen al jaren samen”, zegt Dejan Majstorovic, een van de beste 3x3-ballers ter wereld. “België is nu al zeer moeilijk af te stoppen, agressief, goede organisatie, een ongelooflijke shooter met Vervoort.”
Dat soort vleierij is wel leuk, maar daar koop je weinig mee als medailles wegglippen. Vervoort: “We kunnen van elke ploeg ter wereld winnen, maar alleen als we ons organisatorisch aan ons wedstrijdplan houden. Dát is de kracht van onze ploeg. Als we, omdat we te vermoeid zijn, ons tactische plan niet kunnen aanhouden, kunnen we die matchen niet winnen. Terwijl we wel voelden dat we dat soort matchen kunnen pakken en we niet het gevoel hebben dat we tekortkomen. Dat maakt het zo moeilijk om ons daarover te zetten.”
