“Direct na de slag had ik geen adem. Ik was bang dat het gedaan was met mij. Daarom wou ik wakker blijven”, zei Jordi Warlop dinsdagmiddag vanuit het ziekenhuis. De pijn aan de borstkas en de rug was niet te harden. De diagnose is ook zwaar. T6 is verpletterd, dat is een wervel die ter hoogte van de longen ligt, vandaar dat ik ineens zoveel pijn had. Ik heb echt gevreesd dat ik mijn laatste momenten meemaakte. Ik wou absoluut wakker blijven want ik vreesde dat ik eenmaal in slaap nooit meer zou ontwaken”, doet Warlop zijn relaas van de eerste minuten na de schok.

“De dokters zeiden me dat die wervel niet te opereren valt, maar dat het met lang en veel rusten wel in orde komt. Ik besef heel goed dat mijn seizoen erop zit”, stelt de Diksmuidenaar die ondertussen in Rumbeke woont. “Stel dat alles in orde is tegen september. Dan kan ik misschien beginnen fietsen, maar tegen dat je dan conditioneel in orde bent, is het seizoen gedaan”, aldus de 26-jarige prof.

Warlop schat dat hij met een snelheid van rond de vijftig kilometer per uur tegen het verkeersbord knalde. “Ik heb ondertussen de beelden nog eens bekeken. Ineens ging het links en rechts open voor mij. Ik weet dat ik ergens een borduur ben opgesprongen en dat daarbij mijn voet uit het klikpedaal schoot. In een flits was het gebeurd en ging vol met de borstkas tegen dat bord aan.”