LEES OOK. Prachtige beelden: Yves Lampaert barst in tranen uit in hot seat na zekerheid over gele trui

“Ik kan het niet geloven. Ik durfde hier nooit van te dromen”, zei Lampaert nadat hij de koning werd van Kopenhagen. “Mijn hoofd ontploft. Ik ben maar een boerke uit België. Ik wist wel dat ik in een goede conditie was, maar toch. Om Van Aert, Ganna te kloppen (schudt het hoofd)… Het is ongelooflijk.”

“Een top-tien oké, maar dit?”, met zijn handen verborg hij zijn hoofd, maar de tranen sprongen in de ogen toen hij doorhad dat hij de tijdrit had gewonnen. “Wat heb ik nu gedaan?”, zei Lampaert toen hij communicatieverantwoordelijke Phil Lowe in de armen nam. “Is Tom Steels (ploegleider, red.) hier?” Het geluk wou hij direct met iedereen delen.

“Ik had dezelfde weersomstandigheden als de grote favorieten. Ik zei constant tegen mezelf: Yves, probeer vertrouwen te hebben in de bochten. Vertrouw je banden. Ik ga het alleen geloven als ik maandag mijn vriendin Astrid en zoontje Alois zie. Ik dank de ploeg. Het is zonde dat mijn beste vriend Tim Declercq dit niet kan meemaken. Na enkele uren moest hij met een besmetting alweer de weg naar huis inzetten.”

“Voortdurend snotteren”

“Ik kan het gewoon niet vatten. Ik zit voortdurend te snotteren”, legde Lampaert verder uit. “Ik ben nu niet echt een slechte coureur, maar om al de beste renners van de wereld te verslaan in een proloog? In de Tour de France? In de regen? Nooit van mijn leven daaraan gedacht.”

“In de tijdrit had ik in de bochten altijd het gevoel dat ik het liet liggen. Ik zei tegen mezelf: Yves, godver, je bent seconden aan het verliezen. Maar op de rechte stukken had ik het gevoel dat er ‘stamp’ op zat. Ik kon blijven versnellen tot de volgende bocht. Hup hup, herstellen en elke keer na de bocht bleef ik optrekken. Bleef ik maar gaan. Ik voelde aan de reactie in de auto van ploegleiders Wilfried Peeters en Tom Steels dat het menens was. Ze zeiden: je rijdt voor de overwinning. Geloof erin! Geloof erin! Die mannen hebben me echt over mijn toeren laten gaan. Het is machtig hoor. Ik hoop dat ik vandaag besef dat ik het geel heb.”

“Dit is meer dan een droom. Ik ben blij dat ik dit met iedereen kan vieren. Geef toe, winnen van al die grote motoren! Dit is ook geen revanche. Ik zag mezelf nooit winnen. Alleen hoopte ik wel op een top-tien. Ik had tijdens de verkenning het gevoel dat ik heel goede benen had. En onder de tijdrit zelf, maar met dat weer was het moeilijk om te durven aan de overwinning te denken. Dit is een verrassing. Crazy.”

Lampaert rijdt zaterdag alvast voor een dagzege voor… Fabio Jakobsen. “Het wordt een moeilijke dag. Misschien hebben we zelfs tegenwind. Ons hoofddoel is om te sprinten met Fabio Jakobsen. We proberen de dagzege te pakken. Slagen we in ons opzet, dan kunnen we misschien het geel vasthouden voor enkele dagen. We zien wel. De voorwaarde is dat Fabio wint en dat er nog een andere spurter voor Wout van Aert is hé. Dan kan ik die trui misschien houden. Dat lijkt me de beste mogelijkheid. Ik doe mijn job voor Fabio. De benen zijn goed, mijn ‘moral’ is momenteel zeer goed. Laat ons daarop rekenen. Ik zal dit vanavond vieren met de hele ploeg van Quick-Step Alpha Vinyl, maar het zal maar een kleine viering zijn hé”, besloot de onverwachte Tourproloogwinnaar uit Hulste.

Felicitaties Van Aert

“Ik begrijp het echt niet, moatje”, zei Lampaert tegen Van Aert toen hij hem kruiste op weg naar de hot seat. “Ik dacht nochtans dat ik het iedere keer liet liggen in de bochten”, herhaalde Lampaert wat hij vorige week ook al zei na zijn tweede plaats op het BK tijdrijden. De Hulstenaar gaf toe dat hij niet eens de tijdrit had verkend. “Mijn goede tijdritten in de Baloise Belgium Tour – hij won in Scherpenheuvel – en op het Belgisch kampioenschap zorgden wel voor vertrouwen, maar dit kan ik niet geloven.”

LEES OOK. Wout van Aert feliciteert Lampaert: “Het zou heel lullig zijn om te zeggen dat het aan omstandigheden lag”