Vijf tv-remedies voor de post-‘Stranger Things’-dip

‘Stranger Things’ aan de Costa del Sol. Deze reeks maakt er geen geheim van dat het zich liet inspireren door de mega populaire Netflix-klepper: synthmuziek, retrofietsjes, zelfs meisjes met gemillimeterde haren. Maar na een vroege plotwending baant de show vooral z’n eigen scifi-/fantasypad. De reeks nestelt zich zeven afleveringen in het nostalgische decor van 1992 en vertelt het verhaal van Javi, wiens zus en haar twee vriendinnen op een nacht niet thuiskomen van de lokale discotheek Paraíso. Samen met z’n twee beste maten en de klasbullebak gaat Javi op zoek naar een laatste spoor van de drie verdwenen meisjes en vanaf dan is het al ‘vreemde dingen’ wat de klok slaat, maar komen ook een insectenplaag, culttoestanden en knipoogjes naar die andere Netflix-reeks ’Dark’ aan het raampje piepen. ‘Paraíso’ rinkelt zowat elk mogelijk bovennatuurlijk belletje dat het grijpen kan. En zoals de hond van Pavlov weten we dat het dan tijd is om te beginnen watertanden.

Geen Spaanse, maar een Zweedse gooi naar bovennatuurlijk tienerdrama met een flinke scheut bloederige horror. Deze reeks is een kruising van ‘Stranger Things’, ‘Dark’ en ‘Riverdale’ en werkt af met ’n typisch donker Scandinavisch sfeertje. Wanneer de populairste jongen op school op onverklaarbare wijze uiteenspat aan de snackautomaat in de cafetaria ligt dat niet aan de razende tienerhormonen, maar wijzen de beschuldigende vingers al snel richting de 18-jarige Niklas. Wanneer toevallig ook diens zus Lisa na jaren van afwezigheid weer opduikt, worden broer en zus achtervolgd door mysterieuze visioenen die verband houden met de zelfmoord van hun moeder en worden ze samen met hun vrienden naar een duister geheim in het nabijgelegen meer geleid. Net zoals het vierde seizoen van ‘Stranger Things’ vond ’Cryptid’ inspiratie bij de werken van H.P. Lovecraft. Deze reeks ging in 2020 in competitie in première in Cannes en is met afleveringen van om en bij de twintig minuten een belachelijk makkelijke binger.

Voor de fans van Sadie Sink en Maya Hawke die respectievelijk Max en Robin vertolken in ‘Stranger Things’, maar hier Hawkins inruilen voor Shadyside. In deze horrorfilmtrilogie die begint in 1994, dan de klok terugdraait naar 1978 en vervolgens helemaal de teletijdmachine naar 1666 schiet, wordt tienerhorror en middelbareschooldrama in bulk aangeboden. De filmreeks, die zich onder meer liet inspireren door ‘Scream’ en ‘Friday the 13th’, gaat van start in 1991 waar leden van twee rivaliserende dorpjes het plots tegen een groter kwaad moeten opnemen. In deel twee leren we hoe dat kwaad tijdens een zomerkamp in de seventies ettelijke tieners het leven kostte. Het is hier dat Sadie Sink alle ogen naar zich toetrekt. In de laatste film komt de ontstaansgeschiedenis van de vloek aan bod en proberen de overlevenden van 1994 de gewelddadige cirkel definitief een halt toe te roepen. Drie delen die u als ontbijt, lunch en avondeten kunt verorberen, dus.

Een stuk minder bloederig en neonkleurig, maar bomvol avontuurlijke fantasy feelgood waar ‘Stranger Things’ eveneens voor bekend staat. Want ook hier moeten jongeren naast opgroeien, huiswerk maken en hun kamer opruimen nog eens de wereld van een duivels kwaad redden. De dappere helden zijn twee broers en een zus, die na het overlijden van hun vader verhuizen naar een huis waar magische sleutels verborgen liggen. De kinderen beleven aanvankelijk veel plezier aan de unieke magische krachten van deze sleutels, maar dan kruisen ze een kwaadaardige entiteit die andere bedoelingen heeft met de hebbedingetjes. De reeks is een vakantie weg van de realiteit dankzij een jonge cast waar u heel makkelijk voor zult vallen. De rol van Kinsey wordt trouwens gespeeld door actrice Emilia Jones die eveneens de hoofdrol speelt in de film ‘CODA’ die dit jaar de grote slokop was op de Oscars. Ja, die editie waar Will Smith’s vuist uitschoof op de tronie van Chris Rock.

Letterlijke horror neemt de achterbank in deze Amazon Original-film, maar met z’n retro sciencefictionvibes blijft het trouw aan de sinistere sfeer van een... fifties UFO-invasie?! De film speelt zich af in de jaren vijftig in New Mexico, waar een belangrijke basketbalwedstrijd in een middelbare school het evenement van het jaar is en een radiodeejay z’n nachtshift ingaat bij een lokaal radiostation. De zending wordt echter onderbroken door een mysterieus geluidssignaal, dat bij een bevriende telefoniste eveneens allerlei vragen oproept en het duo op een jacht naar antwoorden stuurt. Bereid u voor op stijlvolle scènes, mysterieuze actie en twee jonge hoofdrolspelers die de pannen van het dak acteren in een nostalgisch, nachtelijk decor. In tegenstelling tot ‘Stranger Things’ kreeg deze film eerder een microbudget bemeten, maar op vlak van daadkracht en flair merkt u daar niets van. Met deze film waant u zich in een drive-inbioscoop in de fifties en klampt u zich vast aan uw emmer popcorn zoals nooit tevoren. 

Tijd over? Je leest alle recensies en streamingtips in onze Kijkgids. 

Van ‘In de gloria’ tot ‘Ted Lasso’: dit zijn toptitels voor de fans van ‘Nonkels’

Tien x ‘pride’ om te zien: series en films over vrouwen die van vrouwen houden

Nood aan een pauze? Vijf knapperige blokpauzes onder de dertig minuten