Onze man in Manchester zag een billijk gelijkspel tussen de Red Flames en IJsland: “Drie op zes tegen Frankrijk en Italië is nu het vereiste minimum”

Ives Serneels: “Ze zitten allemaal kapot in de kleedkamer. We mogen niet ontgoocheld zijn met 1 punt. Dat is een punt meer dan na de openingsmatch in 2017.”

De coolest cat in de tribune was Roberto Martinez. Hij zou het niet beter kunnen zeggen. Martinez woont in de buurt. De Flames waren vanaf de start redelijk in balans en passten comfortabel in de veldbezetting die de Belgische bondscoach uittekende.

De cruciale momenten moet je pakken. En de cruciale ballen. Nicky Evrard had de goeie kant en klemde het leer. Thorvaldsdóttir verprutste een strafschopkans. Dat schot kon zeker harder en in de rechterhoek. Hoe dan ook, België heeft uitstekende wedstrijdscouts en Evrard doet de rest. Zij en de vaseline aan de palen uit bijgeloof. 

IJslandse powerplay in de Belgische box waren de linke momenten. Na een corner of een ingooi van Jonsdottir, tot aan de eerste paal, was het vaak pompen. Het Belgische voetbal over de grond was net een tikkeltje beter. Paar balletjes tussen de palen en een hele goeie kans voor Elena Dhont. De beste van de eerste helft was het. Opgezet door Wullaert en Cayman. Een cruciaal moment gemist.

De beste van IJsland was Jane Jonsdóttir. UEFA vrouw van de match. Gooit ver, is snel en zeer doelgericht. Ze liep er Vangheluwe af. Haar gekruist schot werd knap gepakt door Evrard. RBFA vrouw van de match. Vervolgens: 6de corner voor IJsland, 0-1. 

Kort daarna: eerste hoekschop voor België, probleemloos weggekopt.

Tot Elena Dhont onderuit werd geschopt zag het er echt niet goed uit. Justine Vanhaevermaet greep het moment. Guts. Keeper het bos in, 1-1.

Evrard haalde nog maar eens bal vanonder de lat. Moet het er bijgezet worden? Na een corner.

79ste minuut. Tijd voor Wullaert. Ze schoot een bal met rechts naar de verste hoek. Sigurdardóttir pakte voor het eerst een moeilijke bal.

In de fanzone liep Katrín Jakobsdóttir, de IJslandse eerste minister, rond in een blauw voetbalshirt. Ze moest snel via het hotel naar de VIP-zone, want daar is voetbalkledij niet toegelaten. Ze zat naast de voorzitter van de voetbalbond van haar land, ook een vrouw. Eén op de drie voetballers/sters zijn vrouwen. Er waren vier keer meer IJslandfands dan Belgen in Manchester. Ze hebben daar relatief meer voetbalgirls en zeker meer power.

Gelijkspel, billijk? Misschien. Goed weggekomen? Zeker. Merci, Nicky Evrard.