Laurent is in Vaticaanstad wanneer we hem zaterdagmiddag videobellen. Hij is uitgenodigd door de Pauselijke Academie voor de Wetenschappen op een besloten conferentie over het klimaat, samen met andere topwetenschappers en beleidsmakers. Gebeurt volgens zijn vader Alexander wel vaker. “Vanwege zijn speciale status mag hij die conferenties bijwonen wanneer hij denkt dat ze een meerwaarde hebben om zijn doel te bereiken.”

Dat doel is nog steeds: de mensheid onsterfelijk maken met artificiële organen. Vandaag is een nieuw puzzelstukje van dat grotere plaatje gelegd. Op 12-jarige leeftijd heeft Laurent – geschat IQ: 145 – zijn master in de fysica op zak, behaald aan onze Universiteit Antwerpen. We zouden u kunnen uitleggen waarover zijn masterproef ging, maar met begrippen als Hawking-radiatie en Bose-einsteincondensaten zou ons dat net iets te ver leiden.

De klus was eigenlijk geklaard in één semester, terwijl zijn studiegenoten twee jaar doen over een master in de fysica. Eindresultaat: 88 procent. Summa cum laude, met een overschot van 11 procent. Niet dat hij per se het allerhoogste wil halen. “Ik ken de stof gewoon heel goed, dus ik krijg automatisch een goed cijfer”, zegt Laurent, die tegenwoordig in Antwerpen woont.

Nobelprijswinnaars

Zijn stage deed Laurent in onderzoeksgroep Attoworld in München, samen met proffen uit het wereldvermaarde Max Planck Gezelschap – hofleverancier van nobelprijswinnaars – en de Ludwig Maximilians-Universiteit. “Daar hebben we een studie gedaan met lasers om kanker te detecteren in het bloed van mensen”, zegt hij. “Het was heel leuk om daar in de laboratoria met lasers te werken.”

In de toekomst wil Laurent nog geneeskunde studeren en doctoreren. Maar nu eerst vakantie. “Ik wil eerst een beetje spelen met vrienden en op reis gaan. Ik weet nog niet zeker wat ik precies zal studeren hierna. Ik moet nog wat nadenken. Ik heb nog een hele weg af te leggen om mijn droom te bereiken.”