Als logica gevolgd wordt, is kwartfinale mogelijk: de plus- en minpunten van de Red Flames na de 1-1 tegen IJsland

De focus zat goed vanaf de start. Je zag het aan de duels. Vangheluwe, De Neve, Vanhaevermaet: allemaal op de afspraak en de lopers gooiden flink de kont erin bij balverlies. Iedereen kreeg een knak na 15 minuten. Bijna 30 graden en het veld vol in de zon. “We zaten snel echt kapot. De zon, de warmte. Het ging wel even moeilijk”, zei Wullaert. Benieuwd of het sporen nalaat. Bondscoach Ives Serneels: “Er zijn er zeker die met last uit hun bed zullen komen. Dit was een heel zware wedstrijd.” Volgens Justine Vanhaevermaet zou dat wel meevallen.

Serneels wisselde maar twee keer. Fysiek had het team over heel de wedstrijd weinig problemen. Vandaag waren familieleden, maximaal vier, op bezoek tussen 16u en 20.30u. Hersteltraining, verzorging en wedstrijdfases bekijken, daarmee werd de rest van de dag gevuld.

Het is de IJslandse specialiteit en de Flames wisten nooit goed wat ermee aan te vangen. Tien hoekschoppen, een hele rits voorzetten, Jonsdóttir die gooit tot aan de eerste paal. Zelden heeft een team op dat niveau zo staan bibberen. De tweede, vaak ook de derde ballen gingen naar de oppositie. Het kostte maar één doelpunt. “Daar moeten we zeker nog een analyse van maken, want ze hebben wel wat kansen gekregen op stilstaande fasen”, zegt doelvrouw Nicky Evrard. De Flames deden zelf opnieuw niks met de standaardsituaties. Eén kopballetje van Sari Kees.

Winnen was een must, maar niemand was ontevreden. Van “niemand mag ontgoocheld zijn” (Serneels) en “beter dan vorige keer” (Wullaert die bewust Serneels citeert) tot “we hadden wel het gevoel dat winnen ook kon” (iedereen). Het is goed dat er niemand een slecht gevoel overhoudt aan deze wedstrijd. Het blijft zeker spannend tot de laatste dag van de groepsfase. Als de voetballogica gevolgd wordt, is de kwartfinale mogelijk. Als Frankrijk alles wint, Italië van IJsland en België van Italië, dan is het zover.

Justine Vanhaevermaet was bij de uitblinkers, maar tegelijkertijd heel kritisch voor zichzelf. “Iets te onzuiver in de passing. Ik weet dat ik beter kan.” Het is wachten op een gave wedstrijd. Met overtuiging, met vlot voetbal. Misschien is het door het hoge niveau van de volgende tegenstanders wat te veel gevraagd.

Tessa Wullaert: “We moeten snel en beter diep spelen. Vanaf het middenveld nog meer vooruit spelen. Niet alleen in de tweede, maar ook in de eerste helft.” Toch nog te passief begonnen, bedoelt ze. En tegen Frankrijk? “De bus parkeren en rekenen op een counter?”

Getuige het moment toen het team voor de aftrap bij de bank samenkroop terwijl IJsland al klaarstond en de Flames het hele protocol lieten wachten. Zie de collectieve explosie toen Evrard de penalty stopte. En zie vooral de seconden voor de strafschop. Wullaert: “Justine (Vanhaevermaet) pakte de bal en zei: ‘Ik schiet hem binnen’. Ik zei: ‘Als je hem binnen schiet, is het goed’.” Vanhaevermaet: “Ik ging naar Tessa en ze zei: ‘Doe maar’.”

Lees ook: Onze man in Manchester zag een billijk gelijkspel tussen de Red Flames en IJsland: “Drie op zes tegen Frankrijk en Italië is nu het vereiste minimum”