Van Quickenborne introduceert nieuwe richtlijn om inzet van leugendetectors te stroomlijnen

De dienst polygrafie werd in 2001 opgericht en bestaat uit vijf polygrafisten. Sinds vorig jaar hebben die elk een eigen mobiel toestel, waardoor de wachtlijsten die door corona waren ontstaan volgens Van Quickenborne ondertussen zo goed als weggewerkt zijn. 

De minister heeft een nieuwe ministeriële richtlijn opgesteld die moet verzekeren dat parketten en de politie de testen overal volgens dezelfde regels inzetten. De richtlijn is vandaag gepubliceerd in het Staatsblad, en houdt onder meer in dat de resultaten enkel als ondersteuning van ander bewijsmateriaal mogen worden gebruikt, of om het onderzoek richting te geven. De polygraaftest heeft dus niet de waarde van een regulier verhoor. De eventuele bekentenissen die een verdachte na afloop zou doen, gelden wel als bewijsmateriaal. 

Bovendien moet het parket erop toezien dat deelnemers indien nodig voorafgaand worden getest op intoxicatie door alcohol, drugs of medicatie en een psychologisch of psychiatrisch onderzoek kunnen ondergaan. Zwangere vrouwen, minderjarigen jonger dan 16 jaar en mensen die minder dan 48 uur geleden van hun vrijheid zijn beroofd, worden sowieso uitgesloten. 

Per jaar wordt de leugendetectortest in ons land ongeveer 500 keer ingezet in strafonderzoeken. In 70 procent van de gevallen gaat het om dossiers rond seksueel geweld, 20 procent heeft te maken met moordonderzoeken. Ongeveer 65 procent van de ondervraagden spreekt de waarheid, 15 procent doet dat niet. In 20 procent van de gevallen zijn de resultaten niet duidelijk. Onder meer in de zaak Ronald Janssen, de parachutemoord, de moord op Sofie Muylle en de zaak-Aquino werd een leugendetector ingezet.