Een parachute ‘op’ of ‘aan’ een vliegtuig: wat is dat? En hoe werkt het?

Opvallend: het sportvliegtuigje dat vrijdag crashte in Sint-Andries kwam naar beneden aan een parachute. Niet de piloot, maar het hele vliegtuig hing aan een valscherm. Het gaat om een zogenaamd ‘Whole Aircraft Rescue Parachute Systems’.

Bron: Eigen berichtgeving

“Dit ziet eruit als één van onze systemen”, zegt Frank Miklis, een Europese vertegenwoordiger van BRS Aerospace. Hij monteert “Vermoedelijk gaat het om de BRS 1050. De kleur van de parachute is die van ons, ook het vliegtuigtype (MCR 01 red.) behoort tot de toestellen waarvoor we parachutes maken.” Een technicus van Aeroclub Brugge bevestigt dat het gaat om een BRS-systeem.

LEES OOK. Vliegtuigje neergestort in Brugge: “Twee doffe knallen, daarna dwarrelde het vliegtuig naar beneden”

Het Amerikaanse bedrijf maakt zogenaamde ‘Whole Aircraft Rescue Parachute Systems’. Zo’n systeem is exact wat het woord suggereert, een parachute voor kleine sportvliegtuigjes. “De parachute wordt in het vliegtuig gemonteerd”, zegt Miklis. “Als een piloot in een noodsituatie komt, omdat hij niet meer kan sturen of omdat de motor is uitgevallen, moet hij aan een rode hendel trekken”, zegt Miklis nog. Dan treedt een pyrotechnisch systeem in werking om de parachute uit te plooien. Eigenlijk is het soort kleine raket die de parachute als ware achter het vliegtuig ‘schiet’ (zie ook infografiek hieronder red.). Het vliegtuig is voorzien van een soort harnas waar de parachute aan bevestigd is. Rond de lijnen van de parachute zit een ring die naargelang de snelheid van het toestel controleert hoe snel de parachute ontplooid.” Eens de parachute volledig ontplooid is (en het vliegtuig eigenlijk ‘stil’ hangt in de lucht), komt het vliegtuig rustig naar beneden. “Om en bij met 7 meter per seconde. Dat is omgerekend zo’n 20 à 25 km/u. Dat is een snelheid die het landingsgestel zeker aan moet kunnen.”

Het voordeel van dit systeem, in vergelijking met ‘gewone’ parachutes, is dat het vliegtuig veelal te redden is na een crash. “Normaal moet het toestel in een hoek van 20 tot 30 graden ‘landen’. Hier is dat niet gebeurd. Op basis van wat ik kan zien op video’s zat een lijn van de parachute vast onder het roer, mogelijks door ‘spin’ van het toestel nét voor de parachute ontplooid werd”, aldus nog Miklis.

Nog volgens BRS was het parachutesysteem in goede staat. “Die parachutes moeten om de zes jaar ‘herpakt’ en gecontroleerd worden. Op basis van onze gegevens, moest deze pas in 2027 binnenkomen.”

(adm)

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen