Bashir Abdi wil na olympisch brons ook scoren op WK: “Geen initiatief nemen, wel van start tot finish alert zijn”

Bashir Abdi blaakt niet van het vertrouwen als hij op de afspraak verschijnt in Hamilton Hall. Hij weegt één of twee kilootjes meer dan een jaar geleden op de Spelen en het is al van de marathon van Rotterdam in april geleden dat hij nog eens in competitie uitkwam: “Dat is mijn enige referentie.” 

Maar geen paniek: in Sapporo, drie dagen voor z’n olympische race, zat hij ook vol twijfels. Door de jetlag sliep hij niet goed. Het belette Abdi niet om naar het brons te rennen - met dank aan Adbi Nageeye. De Nederlander, net als Abdi van Somalische origine, schreeuwde hem haast over de finish.

Nageeye is er zondag in Eugene ook bij. Ze reisden na Rotterdam samen naar Ethiopië voor een stage van een maand. Toen het weer ginder slecht werd, keerde Abdi voor twee weken naar België terug om vervolgens voor een nieuwe stage naar Font Romeu te trekken. Op 3 juli vloog Abdi al naar Flagstaff, in Arizona. “Waar het toch een stuk warmer was. De temperatuur hier is perfect. Het zou wel eens een snelle race kunnen worden. Richting 2u05. Ik ben klaar om die tijd te lopen, maar geen PR (2u03:36, red.) - dat is niet voor kampioenschappen.”

Abdi gaat uit van een harde race, die lastig te voorspellen wordt. “Het Ethiopische team is nu veel sterker dan op de Spelen. Zij kunnen rekenen op Lelisa Desisa, de titelverdediger van 2019, en vicewereldkampioen Mosinet Geremew, die in april 2:04.43 liep. De Kenianen zijn ook altijd goed, je hebt Nageeye en dan nog vier-vijf underdogs die allemaal gevaarlijk en snel zijn. De enige grote naam die ontbreekt, is Eliud Kipchoge.”

De olympische kampioen en wereldrecordhouder geeft de voorkeur aan de marathon van Berlijn in september. “Een bewuste keuze. Wie weet, verrast hij daar met z’n chrono weer heel de wereld. Tijden zijn ook belangrijk, maar titels nog veel meer - die zijn voor altijd. En ik heb op een WK nog niets gewonnen. De kast is nog leeg. (lacht) Ik heb wel zin in kampioenschappen.”

Op 15 augustus staat op het EK in München ook een marathon op het programma, maar Abdi koos voor het WK, terwijl Koen Naert ervoor opteert om zijn Europese titel te verdedigen. “Ik wil me meten met de besten en die tref je op het WK, niet op het EK. Misschien heb ik meer kans op goud op een EK, maar dat kan ik later nog proberen. Ik ga Koen zondag wel missen. Hij gaf me altijd gouden tips.”

Zondag is Abdi pas toe aan de achtste marathon uit zijn carrière, terwijl Nageeye al aan z’n vijftiende zit. “Ervaring speelt zeker een rol en ik heb nog veel te leren”, beseft Abdi. “Zo heb ik in Sapporo te lang tussen Kipchoge en een groepje achtervolgers gelopen - die fout mag ik niet meer maken. Ik was te koppig. (lacht) Ik kan dus nog veel verbeteren.”

In de straten van Eugene zal het er voor de Gentenaar op aankomen om geduldig te zijn, zegt hij, en te reageren wanneer het moet. “Je moet alert zijn van start tot finish. Ik ga zelf geen initiatief nemen, maar ik moet wel een antwoord klaar hebben op beslissende momenten. Alle deelnemers hier zijn getraind om 30-35 km mee te gaan, maar dan begint het pas echt. Tot 35 km moet je zo ontspannen mogelijk lopen, zo min mogelijk energie verspillen, want daarna kunnen er lelijke zaken gebeuren: krampen, verzuring... Je tank loopt dan snel leeg.”

Nog dit: trainer Gary Lough censureerde alle vragen over Bashir Abdi’s goede vriend Mo Farah, die vorige week in een BBC-documentaire zijn echte migratieverhaal vertelde. Lough wil dat zijn atleet zich niet laat afleiden, want in Eugene staat er te veel op het spel. Een medaille. Of goud - wie weet.