“De grootste stunt ooit in het vrouwenvoetbal”: Red Flames schrijven geschiedenis! De Caigny trapt België voorbij Italië naar kwartfinales EK

De Red Flames wisten op voorhand wat hen te doen stond: ze moésten scoren om zich te plaatsen voor de kwartfinales. De Belgische dames startten dan ook gretig. Een schot van Eurlings zoefde over, Dhont liet een grote kans onbenut. De Flames, waar Wullaert heerste, controleerden de partij en gaven amper kansen weg. Op slag van rust moest doelvrouw Evrard zich toch één keer onderscheiden: ze hield Bonansea van de 1-0. Geen goals bij rust. 

In de tweede helft kenden de Flames een droomstart. De bal bleef hangen en De Caigny knalde de 0-1 overtuigend tegen de netten - knap doelpunt. Het moeilijkste was achter de rug. Nu ja. Italië ging vol op het gaspedaal staan en zette de Flames ferm onder druk. Girelli trof de lat, Bonansea besloot op Evrard. Het was pompen of verzuipen. En bibberen en beven. Zo hobbelde een afgeweken schot van Giacinti rakelings naast. Maar de Flames hielden stand, in het slot knalde Wullaert zelfs nog op de paal. Het bleef 0-1, terwijl IJsland-Frankrijk op 1-1 eindigde. De kwartfinales waren een feit - het ultieme doel is bereikt. De Flames kunnen nu zonder druk toeleven naar de kwartfinale tegen Zweden.

“Vanbinnen ben ik zeker emotioneel", vertelde trainer Serneels achteraf. “Dit is toch een historisch moment. De grootste stunt ooit in het vrouwenvoetbal. Ik zie ze allemaal, speelsters en de hele staf, iedereen achter de schermen iedere dag zo hard werken. Dat doet me iets. IJsland, Frankrijk, Italië tot in de laatste minuut. In die warmte. Wat een ontlading. Er zal wel gezongen worden op de bus, maar ik ga dat niet doen. Door die drie wedstrijden en al die trainingen is mijn stem helemaal weg. Ik ga luisteren.”

“Dat ik het doelpunt scoorde, geeft me een geweldig gevoel. Voor het team is dit enorm. Net als voor het vrouwenvoetbal in België. Ik ga niet zingen op de bus. Dat wil ik de anderen niet aandoen.”

Het is geweldig. Op mijn leeftijd al. Ik ben er nog maar net bij. We hebben gevochten. Ik moest ook nog eens links centraal in de defensie spelen vandaag. Gelukkig ken ik dat van bij mijn club (red. OHL), maar daar spelen we met drie achterin. Het is moeilijk om een bal met links weg te trappen. Of ik Sari Marijs zal zingen? Neen, zeker niet. Ik zal wel iets vinden. Het mogen Vlaamse schlagers zijn.”