Nieuwe culinaire ranking bewijst: het succes van The Jane staat of valt niet met de betrokkenheid van Sergio Herman
Voor het eerst duikt het Antwerpse restaurant The Jane op in de lijst van The World’s 50 Best Restaurants. Voor chef Nick Bril is het een nieuwe, symbolische bevestiging dat zijn restaurant ook zonder de band met voormalig vennoot Sergio Herman kan floreren. ‘Er komt een zekere rust naar voren.’
“Gedurfde Belgische smaken met een internationale allure.” Zo omschrijft de website van The World’s 50 Best Restaurants de Antwerpse sterrenzaak The Jane. Het restaurant in de stadsbuurt ’t Groen Kwartier stond vorig jaar al op plaats 66 in de ranglijst die de organisatie jaarlijks publiceert. In de nieuwe editie, die maandag voorgesteld werd in Londen, pronkt het etablissement op de 23ste plek. The Jane is het hoogst genoteerde restaurant uit België en dat is te danken aan een jury van 1.080 foodies, chefs en culinair journalisten.
De hoge plek in de rangorde is zowel een erkenning van het werk dat chef Nick Bril levert als een bevestiging dat het succes van de zaak niet staat of valt met de betrokkenheid van Sergio Herman. De kok richtte het restaurant in 2014 op met Bril, maar verkocht zijn aandelen vorig jaar in juni. Zo kwam een einde aan een samenwerking die begon toen Bril bijna twintig jaar geleden in Hermans restaurant Oud Sluis aan de slag ging.
In de schaduw
Bril leerde veel onder de vleugels van zijn mentor, maar als zakenpartners hadden ze de afgelopen jaren spanningen. Na een beginperiode waarin Herman zelf in de potten roerde, legde hij zich almaar vaker toe op de ontwikkeling van andere gastronomische concepten en op media-optredens. Zijn mede-oprichter nam de dagelijkse leiding van het Antwerpse restaurant over, al bleef Herman bij het brede publiek het uithangbord van de zaak. Voor Bril voelde dat weleens aan alsof hij in de schaduw stond.
Na een brand in het restaurant en meerdere langdurige sluitingsperiodes tijdens de pandemie wilde hij daarom een andere richting uit. “Ik zat aan een plafond omdat het profiel van Sergio in de culinaire wereld heel groot is. Het was moeilijk om een eigen stempel te drukken, waardoor dat het juiste moment was om zelf door te gaan”, vertelt hij.
Het vertrek van de schermen zorgde achter de schermen voor duidelijkheid, maar een echte stijlbreuk in de keuken kwam er weliswaar niet. De plotse en steile opmars van The Jane in de culinaire ranglijst is volgens Bril dan ook deels te danken aan de awardshow van The World’s 50 Best Restaurants. Die vond vorig jaar in Antwerpen plaats en bracht heel wat stemgerechtigde leden van de organisatie naar Belgische restaurants. Dat verklaart waarom ook Hof van Cleve, de driesterrenzaak van Peter Goossens in Kruisem, negen plaatsen steeg en op plek 27 eindigde.
Toch heeft het succes niet enkel met die eenmalige toevalstreffer te maken. “Het komt eropaan om de juiste mensen op het juiste moment in je zaak te krijgen”, vertelt foodie Flip Dejaeghere. The Jane heeft tienduizenden volgers op sociale media en zet zich daarmee extra op de kaart. “Als niemand zegt dat je zaak interessant is, komen stemgerechtigde personen er ook niet naartoe.”
Opvallende afwezigen
Wie de pas gepubliceerde lijst wat nauwkeuriger bekijkt, merkt op dat er enkele opvallende afwezigen zijn. Het Antwerpse Zilte en Restaurant Boury uit Roeselare, zaken die drie sterren krijgen in de Michelin-gids, worden zelfs niet in de top honderd opgenomen van The World’s Best Restaurants opgenomen. Dat heeft niet noodzakelijk met haperende pr-machines te maken, maar wel met smaakverschillen tussen de Franse gids en de Britse ranking.
“De meerderheid van de driesterrenrestaurants biedt ongeveer hetzelfde soort voedsel en gelijkaardige bediening aan, terwijl de zaken uit de ranglijst meer eclectisch zijn”, zegt Ivan Brincat, oprichter van de Food and Wine Gazette. Een duidelijke eigenheid wordt daarbij sterk gewaardeerd. Dat The Jane in een voormalige kapel gevestigd is, draagt bij tot een uniekere beleving die bij gasten in de smaak valt. “Tegenwoordig is zoiets misschien bon ton, maar bij de opening van The Jane was het baanbrekend. Al levert het restaurant ook vandaag nog altijd baanbrekend werk binnen de gastronomie”, benadrukt culinair journalist Willem Asaert.
De snelle stijging in de ranking doet Bril deugd en maakt hem naar eigen zeggen nederig. “Tijdens de uitreiking zaten er veel collega’s in de zaal naar wie ik al mijn hele leven opkijk. Dat je samen met hen op zo’n lijst staat, doet toch iets met je.” Toch is hij niet van plan om na deze beloning voor zijn werk op zijn lauweren te rusten. De chef droomt van een derde Michelin-ster en hoopt dat de internationale bekendheid van de Belgische culinaire scene verder zal toenemen.
Ondertussen maakt hij nieuwe plannen voor zijn eigen restaurant, al wil hij zich daar niet bij haasten. Die houding komt voort uit een ondernemingstactiek die hij na de pandemie en het vertrek van Herman ontwikkelde. De klemtoon ligt daarbij op duurzaamheid. Het aantal zitplaatsen in de zaak ligt bijvoorbeeld lager dan voor de coronacrisis en ook het personeelsbestand is gekrompen. “Ik zie de groei van de zaak nu meer over een periode van tien jaar. Er komt een zekere rust naar voren. Al geeft de erkenning in de ranglijst een injectie van energie om voort te werken.”