‘Village Wallon’, staat er nog gespoten op een muur in Remersdaal. Nou, al even niet meer zoals je weet. Als je op zoek gaat naar het meest oostelijke punt van Limburg, moet je niet in het Maasland zijn, maar in Voeren. Dat meest oostelijke punt blijkt - zo zien we op Google Maps - in het Beusdaalbos te liggen, op een heuvel met een tunnel waardoor treinen richting Aken sporen. Onderweg - nog altijd op Google Maps - zien we een vergeten treinhalte, het verlaten station van Montzen. Walhalla voor graffiti-liefhebbers blijkbaar.

Bon, hoe kom je met het betere voetenwerk het dichtst in de buurt van dat meest oostelijke punt? Een oplossing vinden we via het knooppuntennetwerk in Voeren. Een goeie oplossing, want het pad gaat recht over het punt heen. En route.

We vertrekken op een plekje tussen Remersdaal en Teuven. We zien een verkeersbord dat we zelden zien. ‘Opgepast, voetballende indianen’? ‘Camping’ zou ook kunnen. We stappen onder het viaduct van het treinspoor door, passeren rechts Castel Notre Dame en vanaf dan gaat het omhoog. Een behoorlijke tijd lang, maar alles op gewone weg. Asfalt en met het nodige bochtenwerk dat lichtjes smeekt om een koersfinale. Dat alles maakt de klim niet te zwaar. Constant gaat het door bos en dat blijft zo als we, eens boven, naar rechts draaien. Geen verharde weg meer, maar een grind/zandwegje. Links en rechts herinneren talloze bordjes er ons aan dat we daar moeten wegblijven wegens privébezit. Oké, oké. We blijven op het pad.

Mooi, dat bos, maar het blijft wel lang duren. Heel af en toe duikt er een iets meer open plek op. Daar staan dan nieuwe sparren aangeplant, of zien we resten van wat ooit de ravage van een storm moet zijn geweest. Veel geknakte stammen. Het aantal knooppunten dat we volgen, ligt helemaal niet zo hoog en de bulk van de wandeling speelt zich af tussen 81 en 78, goed voor meer dan de helft van de zes kilometer en een kletske.

We blijven stevig doorstappen en komen zo weer eventjes aan een halfopen plek. We hopen al iets van een panorama op te vangen, want we wandelen al een hele tijd over de kam van de heuvel, maar het struikgewas en bomen beletten het uitzicht. Dan - bij een paar bomen die over het pad heen hangen - wordt plots de afdaling ingezet. Het pad versmalt. Als stralen zon die door een dicht wolkendek heenbreken, schemeren nu ook de vergezichten langzaam maar zeker door. Nog wat verder is het zover: links een en al weidsheid. In de verte denken we een van de uitkijktorens van Vaals te zien. Yes! Daarvoor waren we naar hier gekomen. Het wordt nog beter als ook aan de andere kant het bos wijkt.

We zijn zo verheugd dat we dit alsnog op ons bordje krijgen, dat we helemaal niet meer hebben opgelet waar nu precies het meest oostelijke punt zich bevond. Maar we hebben er wel degelijk pal opgestaan, wellicht net in die laatste ietwat meer open ruimte voordat het pad versmalde en de daling kon worden ingezet.

We zitten nu een stukje op Waals grondgebied, maar de route maakt aan een kruisbeeld een scherpe bocht naar rechts en begint zo aan de terugweg richting Voeren, Vlaanderen en Limburg. Onderweg fascinerende oude, holle bomen. Achter ons een perfecte grasheuvel, zoals een kind die zou tekenen. Met bovenop een gigantisch kruis. Hombourg.

De weg meandert nu gestaag naar beneden tot we weer op asfalt staan. Op een kaarsrechte baan gaat het naar de T-splitsing met de weg tussen Remersdaal en Teuven, de plek waar we begonnen zijn. We spotten nog een grauwe klauwier in een boom en genieten van een ander landschap. Eentje van landbouwers, met wuivende korenvelden. Rechts van ons ligt de heuvel met het Beusdaalbos, met het treinviaduct in fraaie bogen die verdwijnen in het groen. We staan weer aan dat gekke verkeersbord en zijn rond.

Enfin, nog niet helemaal: een glaasje om nog wat na te genieten hoort er hier echt wel bij. Exact wat we doen in Café Modern in Teuven. Schol.

Praktisch

Aard van de tocht

Middellange tocht, in het begin even doorklimmen en dan zalig naar beneden op zowel onverharde als geasfalteerde wegen.

Afstand

Officieel: 6,1 km, wij zaten aan bijna 7 op onze teller.

Signalisatie

Via paaltjes met knooppunten: 77 - 80 - 81 - 78 - 77

Start/Parking

Je kan vertrekken vanuit Remersdaal of Teuven (knooppunten 76 of 85, wat de tocht wat langer maakt).

Meer info

www.wandelknooppunt.be

www.voerstreek.be