Geen halve finale voor de Red Flames. Op de ergst moge­lijke manier gingen ze onderuit tegen Zweden. In de 92ste minuut maakte Linda Sembrant de 1-0. Zo komt er geen kers op de taart voor de Belgen, die wel met opgeheven hoofd naar huis kunnen. Voor het eerst in hun geschiedenis speelden ze de kwartfinale van een EK en daarin hielden ze 91 minuten lang de nummer twee van de wereld in bedwang.

Zweden tegen de Red Flames. Dat is de nummer 2 van de wereld tegenover de nummer 19. Een team vol sterren van Barcelona, Chelsea en Bayern München tegenover een team waarvan de meerderheid slechts ­semiprof is. Een team dat alle vorige EK’s present was tegenover de Flames die pas op hun tweede EK stonden. David tegen Goliath dus. Ook voor de wedstrijd werd het verschil tussen beide teams nog eens pijnlijk duidelijk. Terwijl dik anderhalf uur voor de match enkele honderden Zweedse fans in groep aan het Leigh Sports Village arriveerden om de spelersbussen te omsingelen, was er van Belgische fans nog geen sprake. In de catacomben van het stadion verstomde de muziek in de kleedkamer van de Flames door het muziek­volume dat de Zweedse boxen pompten. 

Vooraf getekend voor ruststand

En ook op het veld werd het verschil in individuele kwaliteit snel duidelijk. Kosovare Asllani dribbelde in de gietende regen en een uitverkocht stadion meer dan eens voorbij een Red Flame en was een echte gesel voor de defensie. Nicky Evrard moest al snel uitpakken met een save na een kopbal van Ilestedt. Tweemaal was er in de eerste helft ook geharrewar voor het doel van Evrard, maar telkens pakte ze uit met een geweldige redding. Wat een toernooi werkt de Bel­gische goalie toch af.

Eén keer was ze wel geklopt ­nadat de Zweedse doelvrouw Lindahl een knappe counter lanceerde richting diepe spits Blackstenius. Zij mocht alleen op doel afstormen en werkte koelbloedig voorbij Evrard, maar het doelpunt werd afgekeurd wegens nipt buitenspel. De Flames haalden zo de rust met 0-0, een stand waar ze vooraf ongetwijfeld voor getekend hadden.

Maar over het spel was een vloekende bondscoach Ives Serneels niet tevreden. De Flames gingen individueel te vaak in de fout. Cayman en Philtjens waren vaak slordig in de passing, Deloose stond bij momenten te zwemmen op de rechtsachter en ook De Caigny kon zich niet doorzetten.

Ook de opbouw van achteruit kwam er lang niet altijd uit bij de Flames omdat de Zweden te hoog druk zetten en de Belgen zo telkens meteen vastzetten. De Flames maakten te vaak de foute keuzes in de weinige tijd die de Zweden hen gunden. Wullaert raakte gefrustreerd omdat ze te weinig bruikbare ballen kreeg en liet zich net zoals tijdens de vorige matchen al snel uitzakken naar het middenveld om mee ballen te recupereren -zelfs vanop de rechtsachter waar ­Deloose vaak voorbijgelopen werd- en om mee met Vanhaevermaet het spel te verdelen. Op het halfuur leverde dat de eerste kans van de Flames op nadat Wullaert goed diep was gelopen en zo De Caigny vond in de zestien. Die legde af tot bij Vanhaevermaet, maar haar schot vloog naast. Daarna miste Cayman op een haar na een goede voorzet van Wullaert. 

In de tweede helft werden de Belgen opnieuw teruggedrukt door de Zweden. Al na een paar minuten ontsnapten ze opnieuw aan de 1-0. Dit keer kopte Ilestedt tegen de lat. Het was stilaan pompen of verzuipen en dus greep Serneels in. Elena Dhont kwam erin voor Deloose, waardoor ­Cayman naar de rechtsachter schoof. De Zweden bleven drukken, maar beten hun tanden stuk op de goede organisatie van de Belgen. En als ze er dan toch nog eens door geraakten, stond Evard opnieuw pal. 

Deze Flames gaven zich al heel toernooi niet snel gewonnen en bleven ook tegen de Zweden vechten tot de laatste minuut. Het was hopen op die ene dodelijke uitbraak van de Flames, maar verder dan het zijnet kwam Dhont niet. 

Corner nekt Flames

De wedstrijd leek op verlengingen af te stevenen, maar in de 92ste minuut pakten de Flames dan toch een tegendoelpunt, opnieuw op een stilstaande fase. Linda Sembrant schoot de 1-0 tegen de netten. Zweden naar de halve finale. 

Geen kers op de taart voor de Red Flames, die wel een goed toernooi afwerkten en met opgeheven hoofd naar huis kunnen. Vooraf werd in Zweden een ruime overwinning voor hen verwacht, maar uiteindelijk was het bijzonder nipt. De Flames ­toonden dat er in de toekomst met hen rekening gehouden moet worden en dat hun plan vooraf het juiste was. Al vloeiden er meteen na het laatste fluit­signaal vooral tranen van ontgoocheling bij de Belgen. Ze ­waren er immers zo dicht bij.

Maar de halve finale komende dinsdag tegen gastland Engeland is dus voor de Zweden, die na drie opeenvolgende uit­schakelingen in de kwartfinale nog eens tot bij de laatste vier geraakten.

Telkens opnieuw pakte Nicky Evrard uit met een geweldige redding. Wat een toernooi heeft de Belgische goalie achter de rug.