Door de maatregel dreigen zo’n honderd danseressen hun bron van inkomsten te verliezen, schrijft de Daily Mail. De gemeente ziet dat anders: de dames mogen best blijven dansen, als ze hun kleren maar aanhouden. Stadsbestuurster Mandy Watt: “Ik begrijp dat mensen zich zorgen maken over hun baan, maar de clubs kunnen een verzoek indienen voor heropening. Ze mogen alleen maar hun dames niet meer naakt laten dansen. Dat is ook helemaal niet nodig voor hun zaak.”

De wethouder heeft geen trek in een gesprek met de clubs: “Ik ga daar niet heen, dat is niet gepast voor een wethouder. Ik geloof dat het sluiten de juiste beslissing is, omdat die clubs vrouwen hun macht ontnemen. Ik wil dat vrouwen met respect worden behandeld.”

De bond United Sex Workers heeft inmiddels 20.000 pond bijeengebracht om de zaak voor de rechter te brengen.

Stripper Georgie zegt tegen dezelfde website: “Tegen feministen als Mandy Watt zeg ik... werk is werk en strippen is echt werk.” Zij ziet zichzelf niet zomaar een andere baan met dezelfde arbeidsvoorwaarden vinden. “Een baan met dezelfde flexibiliteit en beloning, met dezelfde autonomie en vrijheid. Waar ik comfortabel van kan leven met een werkweek van 12 uur. En dan ook nog niet bij een multinational waar ze profiteren van andermans werk en bijdragen aan de klimaatverandering. Mevrouw Watts mag dan geloven dat ze iets goeds doet, maar voorlopig stort ze vrouwen in armoede en ontzegt ze hen de recht om zelf te kiezen.”

De Schotse regering van Nicola Sturgeon heeft gemeenten de bevoegdheid gegeven het aantal seksclubs te beperken, omdat strippen als ’een vorm van geweld tegen vrouwen en meisjes’ wordt beschouwd: “De waardigheid van de vrouw moet worden gerespecteerd.” Edinburgh koos recent voor een beperking van het aantal clubs tot nul. Voorstellen om vier clubs toe te staan, zodat bestaande clubs open konden blijven en nieuwe clubs zouden kunnen worden geweerd, haalden het niet.