Michel Wuyts kijkt na “exceptionele Tour” vooruit naar de Vuelta: “Hopen op excellente bezetting, dan weten we nog beter waar Remco staat”

Wuyts keek vooruit naar het laatste deel van het wielerseizoen. “Wie de Vuelta wint? Als Roglic fit raakt, dan kies ik voor hem. Pogacar twijfelt over deelname aan de Ronde van Spanje. Dat begrijp ik. Ik hoop dat hij meedoet. En dat hij zijn kameraad uit Slovenië ferm aanpakt. Ik hoop ook dat de Vuelta gereden wordt met een excellente bezetting, dan weten we nog beter waar Evenepoel staat.”

Na de Vuelta wordt het WK gereden. Opvallend: Van Aert wil voorlopig niet deelnemen aan de WK-tijdrit. Moet hij dat toch niet overwegen? “Alles hangt ervan af in welke mate hij die tijdrit kan voorbereiden. Op het WK zit er een week tussen de tijdrit en de wegrit. Dus dat is combineerbaar. Maar wat doe je daarvoor? Momenteel staan de Canadese koersen op zijn programma. Dan krijg je een nieuw probleem: de jetlag. Als hij die twee koersen uit Canada skipt, acht ik het niet onmogelijk. Maar de prangende vraag is waar heeft hij het meest aan heeft: een wereldtitel tijdrijden of een wereldtitel op de weg? Ik weet het wel. Het tweede.”

Wuyts kwam nog een laatste keer terug op de Tour de France. Hoe exceptioneel was deze Ronde van Frankrijk? “Bijzonder exceptioneel. We moeten 50 jaar teruggaan om een Tour te vinden met een even grote dynamiek”, stelt Michel Wuyts. “Dat heeft te maken met imponerende figuren, zoals je vroeger had met Merckx, Ocaña, Van Impe en Thevenet. Mannen met lef. In deze Tour had je in de eerste plaats Van Aert, gevolgd door Vingegaard en Pogacar.”

Die laatste drie zijn dé figuren van deze Tour. Wuyts zette hen dan ook in zijn top drie, met Van Aert op één. “Ik heb in mijn carrière niet één figuur gezien die zo zijn stempel drukte van dag 1 tot dag 20. Gisteren liet hij het wat lopen, daar heb ik begrip voor.” “Van Aert sprintte vanaf het begin mee en won dan ook nog eens de tijdrit op dag 20. Tussendoor trok hij veel recht en ging hij voor persoonlijk succes. Dat neigt naar het onmogelijke toch waarmaken.”

Wuyts zet Vingegaard op plek twee, Pogacar op plaats drie. “Vingegaard heeft het onverslaanbare karakter van Pogacar doorprikt. Hij maakt ons blij, want we kunnen uitkijken naar duels. Er is nu eenmaal niets mooier dan een duel. En zonder Pogacar hadden we dat niet in deze Tour. Hij viel constant aan, maar deed me ook twijfelen. Was hij er wel met volle focus?”

Wuyts loofde eveneens Jumbo-Visma. “Het verschil met ploegen als Sky vroeger? Dat ze risico’s durfden te nemen. Ze hadden meerdere plannen. Hun potentieel in de breedte is gigantisch. Voor de start dacht ik dat Gesink en Dennis er altijd bij moesten zijn. Maar dan blijkt dat Van Hooydonck ook bergen overmeestert. Goede keuze gemaakt dus.”

Tijd voor de flops. Volgens Wuyts stelde Mathieu van der Poel het meest teleur. “Hij reed een behoorlijke openingstijdrit, maar veel meer kwam er niet uit. Hij was bijna nergens. Gelukkig kennen we de reden. Als je zo’n smalle basis hebt, ga je van ups naar downs. Helaas voor hem in de wedstrijd die het meest bekeken wordt.”

Op plek twee: Filippo Ganna. “Ik verwacht meer van hem dan enkel goede tijdritten. Als wereldkampioen verwacht je dat hij een tijdrit wint, maar hij kwam niet echt in de buurt. Daarnaast trok hij slechts één keer in de aanval én moest hij als eerste lossen.”

De laatste flop: Lotto-Soudal. “Ze hebben heel veel pech gehad. Ewan en Vermeersch gingen tegen de grond, maar daarvoor kwam Ewan in Denemarken niet verder dan een 9de en 13de plaats. Dat is te weinig. Ik vond de selectie rond Ewan heel vreemd: Kluge, Selig en Schwarzmann werden gehaald voor de sprinttrein, maar zaten niet in de selectie. Dat moest opgelost worden door jonge Belgen, maar die konden niet overtuigen. Van Moer was vorig jaar dicht bij winst in de Tour, dat was dit jaar niet het geval.”