Retie neemt massaal afscheid van volkszanger Juul Kabas: “Hij hield veel van mensen, en de mensen van hem”

Juul Kabas, de artiestennaam van Julien Deckx, hield van Retie en Retie hield van hem. Dat bleek dinsdag nog maar eens tijdens zijn uitvaart, waarop honderden inwoners, kennissen, vrienden en familieleden present tekenden. In de kerk was al snel geen plekje meer vrij, maar het gemeentebestuur had de volkstoeloop verwacht en voorzag daarom een groot scherm net buiten de kerk. Heel wat inwoners hadden een klapstoeltje meegebracht om er de plechtigheid te volgen.

Julien Deckx trad al sinds zijn 25ste op onder de naam Juul Kabas. Heel wat liedjes uit zijn uitgebreide repertoire weerklonken tijdens de afscheidsplechtigheid. Het binnendragen van zijn urne gebeurde op het deuntje van ‘Ze noemen mij de Juul Kabas’. Juul Kabas was niet enkel een volkszanger, maar ook een echte volksmens, die bekendstond om zijn gulle lach en steeds bereid was om een babbeltje te slaan. Zijn immer positieve ingesteldheid kwam meermaals naar voren tijdens zijn uitvaart.

“Het leven was voor Juul één groot feest, er moest elke dag gelachen worden”, klonk het in een brief die werd voorgelezen namens echtgenote Annie, dochter Bieke, schoonzoon Bart en kleinkinderen Jules en Lien. “Julien werd geboren op 10 oktober 1944, toen de Tweede Wereldoorlog nog volop woedde. Met zijn typische gevoel voor humor wist hij hieraan een kwinkslag te geven. Eén van zijn geliefde uitspraken: ‘Ik zen gekomen, den Duits is gaan lopen en alles is beginnen te beteren.’ We kunnen hem geen ongelijk geven. Vorige week maandag besloot zijn hart er plots mee op te houden, veel te vroeg. Julien, papa, bompa, we zullen je enorm hard missen. Bedankt voor alles.”

Marc Dex, de broer van Julien en eveneens zanger, nam ook het woord. “Ozze Juul. Daar se. Wie we daar hebben. De Juul, potverdekke. Honderden keren heb ik dat gehoord als wij samen onderweg waren. Volks, goedlachs, altijd vrolijk: onze Juul was iemand van en voor het volk. Iedereen gelijk, rang of stand telde niet. Hij hield veel van mensen, en de mensen van hem.” 

Broer Marc las ook verschillende getuigenissen over Juul voor die hij ontving van collega-artiesten na zijn overlijden. “Juul was nog steeds creatief bezig met nieuwe liedjes en teksten. Over de eenvoudigste dingen maakte hij altijd iets moois, positiefs en vrolijks. Er waren ook van die wijsheden die hij vaak gebruikte op optredens, zoals: ‘Wie zijn lach verliest, doodt zijn hart.’ Jouw hart is helaas stilgevallen, maar die vrolijke lach van jou zal nog lang blijven doorleven in de harten van velen. Dankjewel, Juul.”

Tot slot vroeg Marc Dex iedereen om recht te staan en Juul nog een geweldig applaus te geven, waarna een oorverdovende staande ovatie volgde. Retie zal Juul Kabas duidelijk niet gauw vergeten.