Direct naar artikelinhoud
DM ZaptSasha Van der Speeten

‘Los Espookys’: David Lynch ‘en Español’ om gretig de tanden in te zetten

Los Espookys.Beeld rechten vrij

Sasha Van der Speeten zet de blik op oneindig. Vandaag: Los Espookys.

Het eerste seizoen van de Spaanstalige HBO-reeks Los Espookys oogstte drie jaar geleden lof in de VS maar verscheen pas deze zomer bij ons op Streamz, rijkelijk laat. Intussen verwierf Los Espookys online een cultstatus en is er een tweede seizoen in de maak. Wie tuk is op het sardonische gegriezel van What We Do in the Shadows of van de humoristische momenten in Twin Peaks mag hier gretig zijn tanden in zetten.

Los Espookys belicht een vriendengroep in een fictief Zuid-Amerikaans land – wellicht Mexico, hoewel de serie werd opgenomen in Chili. Het viertal komt aan de kost met het in scène zetten van horrortaferelen: nu voor een priester die een exorcisme wil ensceneren, dan weer voor een Amerikaanse ambassadrice die haar eigen ontvoering wil faken. 

Die re-enactments doen even onbeholpen aan als het opzettelijk knullige acteerwerk van de cast. De acteurs lijken voortdurend in een waas rond te dwalen. De horrortaferelen lijken dan weer met spuug, vermolmde touwtjes en gammele katrollen aan elkaar te hangen. Het is even hilarisch als bevreemdend.

Waar aanvankelijk het bovennatuurlijke niet van tel lijkt te zijn in Los Espookys, priemt gaandeweg een magisch realisme door de mazen van het dagelijkse leven van de personages. Voorbeelden? Het personage Andrés krijgt in zijn dromen bezoek van een demon die geheimen uit zijn verleden onthult. Zijn goede vriend is een antiquair die behekste spiegels verkoopt, waaronder eentje die de voornoemde ambassadrice opzuigt. Dan is er de mysterieuze televisiepresentatrice Gregoria, die ooit werd “ontdekt op het strand”. Na elke tv-uitzending valt ze stil als een gedeactiveerde robot.

Als klap op de vuurpijl stoeit Los Espookys met een grotesk absurdisme om duimen en vingers bij af te likken. Kinderlijk surrealistische dialogen en bloedernstige bespiegelingen clashen vrolijk met elkaar. Bovendien lijken een hoop personages rijp voor de dwangbuis. 

Zo is er de pervert Pepito, die opgewonden raakt van als trollen uitgedoste mensen. Of de psychopathische, akelig charismatische CEO van het bedrijf dat het dieetdrankje Hierbalite fabriceert en die zo schizofreen als de pest blijkt. 

Oom Tico, ten slotte, is een ultraperfectionistische parkeerwachter met de meest beate tronie ooit, prachtig gespeeld door Fred Armisen (bekend van Portlandia), meteen ook het brein achter de scenario’s.

Ons deed Los Espookys denken aan de meest bizarre televisie uit onze jeugd, zoals de Amerikaanse jongerenreeks Eerie, Indiana, dat een gelijkaardige schemerwereld de realiteit liet indruppelen. Het verdwaasde surrealisme knipoogt dan weer naar Northern Exposure, nog zo’n reeks waarin de grens tussen fantasie en realiteit leek te vervagen.

Favoriet momentje? Wanneer de immer dagdromende Tati een existentiële crisis beleeft, klimt ze tot in de top van een klokkentoren om er met haar handen de secondewijzer van de grote klok te manipuleren. “Nu ze haar leven niet kan beheersen, bedient ze de secondewijzer”, verklaart Andrés het langs de neus weg. “Een kleine taak die ze wél beheerst. Dat vind ik fijn voor haar”.

Benieuwd wat David Lynch ervan vindt.

Los Espookys is te zien op Streamz.