‘Ik moet vaak door de schrijffouten lezen’: weervrouw Jill Peeters over klimaat-haatberichten
Toen de temperatuur onlangs het record van meer dan 40 graden bereikte, kregen Britse weermannen een stortvloed van bagger over zich heen als ze de link legden met de klimaatverandering. Ook de inbox van Jill Peeters loopt al eens vol met verwensingen. ‘Sommige mensen zien mij als een kwade waarzegster.’
Meteorologen die over het weer praten, krijgen het verwijt dat ze de waarheid verdraaien. Wat vindt u daarvan?
“Zelf schrik ik daar niet van. Ik maak het al twintig jaar mee. Ik zie als meteoroloog het klimaat voor mijn neus veranderen en ik vertel erover aan een groot publiek, omdat ik die mogelijkheid krijg. Sinds de 40 graden van vorige week merk ik alvast geen toename in de bagger.
“Vroeger waren de meteorologen van de BBC heel terughoudend om zich over de klimaatverandering uit te spreken, omdat het toen beschouwd werd als een politieke kwestie. Zo’n tien jaar geleden waren er zware overstromingen in het Verenigd Koninkrijk. Ik wilde erheen gaan voor VTM en er samen met een Britse weerman verslag over uitbrengen. Maar die zei me toen dat hij niet meekon. Hij had het gecheckt bij zijn chef en die wilde geen toestemming geven. Ondertussen krijgen Britse meteorologen dus ook voortdurend de trollen op hun dak.”
Kunt u voorbeelden geven van wat die trollen tegen u zeggen?
“Ik word heel vaak vergeleken met een heks. De boodschap over de klimaatverandering leidt ertoe dat mensen zich ongemakkelijk voelen, dat begrijp ik. Mensen gaan mij zien als een soort van kwade waarzegster en dan hoort een vrouw in heksenkleren bij dat beeld.
“Ik post soms over de verwijten op Instagram. Ik zal er even een bijnemen: ‘Stop uw onnozele zever over ons krankzinnig gedrag. Hopelijk schiet Poetin kernraketten op België, dan zijn we tenminste van uw grote zever verlost, zelfverklaarde klimaatexpert. Uw vuile soort wil gewoon onze welvaart en die van onze kinderen kapotmaken, strontvlieg. Volgens u moeten we terug bosbewoners worden. Geen boeren meer. Enkel algen eten. Geen auto’s meer, geen vliegtuigen meer, geen huisdieren meer enzovoort. U bent een geschifte vuile trol.’
“Vaak zijn het mannen die zulke berichten sturen, maar ik krijg er ook van vrouwen. Ik moet vaak door de schrijffouten lezen.”
Wanneer bereikt de bagger bij u een hoogtepunt?
“Een van de ergste keren was vorig jaar, toen ik tijdens een nieuwsuitzending zei dat we vlees, vis en zuivel als delicatessen moeten gaan beschouwen. In mijn ogen was dat een positieve benadering. Maar toen heb ik de hele trollenmachine over me heen gekregen en heb ik zelfs mijn socials aan de kant gelegd. Ik moest er even van bekomen.
“Als het vriest of sneeuwt, dan klinkt het: ‘Waar zit je nu met je climate change?’. Die mensen beseffen niet dat extremen zowel in de zomer als in de winter te maken hebben met klimaatverandering. De extremen worden extremer, zo leg ik al twintig jaar uit.”
U had het net over de vroegere terughoudendheid van de BBC. De Britse krant The Guardian spreekt nu bewust over de ‘climate crisis’. Is het volgens u goed om de klimaatkwestie zo te benoemen?
“De woordkeuze ligt natuurlijk gevoelig. Vroeger werd er in het Engels gesproken over ‘global warming’, dan is dat veranderd naar ‘climate change’. Ik gebruik liefst de term ‘klimaatverstoring’. Die geeft aan dat het verkeerd loopt met het klimaat, maar het is ook een call to action: we kunnen er nog altijd iets aan doen.
“Klimaatcrisis vind ik er wat over. Het woord ‘crisis’ geeft natuurlijk de urgentie en het belang aan. Maar anderzijds weten we ook uit de wetenschappelijke literatuur dat woorden die paniek uitlokken mensen niet motiveren. Er is ook nood aan verbindend taalgebruik in klimaatkwesties. Ik zou niet graag zien dat uw krant bij elk artikel over klimaatverandering meteen over een crisis spreekt.”