“Op voorhand wist ik al dat het op dit zwemparcours zwaar zou worden”, begon Geens zijn uitleg. “Je hebt een goede start nodig, maar bij een start met zeventig triatleten naast elkaar is dat heel moeilijk voor mij. Ik heb daar heel veel tijd verspeeld. Iedereen weet dat ik geen topzwemmer ben. Vooral de start is altijd moeilijk. Ik heb wat geluk nodig. En dat had ik hier niet. Na 100 meter begon het gevecht in het water al. Ik heb niet opgegeven en ben er voor blijven gaan.”

Tijdens het fietsen deed Geens veel werk in de achtergrond, maar de steun van andere triatleten bleef uit. “Ik probeerde extra jongens te mobiliseren om kopwerk te doen, maar dat lukte niet echt. We deden met twee à drie jongens alle werk. De Fransen kwamen dan nog stoorzender spelen. Ik heb zelf alles gegeven in het fietsen. Ik weet dat ik na een zware fietsproef nog hard kan lopen. Ik ben blijven de boel op sleeptouw nemen, maar tevergeefs.”

In de loopproef rolde de 29-jarige Limburger vervolgens nog de ene na de andere tegenstander op, maar de afstand tot het podium was onoverbrugbaar. Hij werd vijfde. “Als ik niet win, is het altijd een beetje een mislukking”, stelde hij. “Ik start de laatste jaren altijd om te winnen. Het is jammer. Het EK is een grote wedstrijd. Morgen is er nog de aflossing en daarna gaat mijn focus weer helemaal op de World Triathlon Series (het wereldkampioenschap, red.). Daar sta ik derde in de tussenstand en met nog drie races te gaan heb ik nog uitzicht op de wereldtitel. Het podium wil ik daar zeker vasthouden. Ik ben tevreden over mijn vorm. Na mijn blessureleed dit voorjaar (Geens brak zijn heiligbeen, red.) heb ik tijdens het fietsen en lopen getoond de goede vorm weer vast te hebben.”

(belga)