De Belgische ploeg voerde de taken van bondscoach Sven Vanthourenhout perfect uit. Alles liep perfect. Tot de sprint werd aangetrokken. Edward Theuns ging aan op 800 meter van de finish en Bert Van Lerberghe nam als laatste lead-out voor Tim Merlier over. “Ik voelde Bert stilvallen dus moest ik wel aangaan op 200 meter. Dat was iets te vroeg”, aldus de Belgische kampioen. Fabio Jakobsen en ook Arnaud Démare gingen hem nog voorbij. “Brons is niet slecht, maar ik had liever een andere kleur gehad. Daarvoor kwam ik naar München”, zei hij ontgoocheld. “De finish liep een beetje op en er was tegenwind. Het scheelde 25 meter. Als je uit het wiel kan komen, dan ben je altijd in het voordeel. Gebeurt het omgekeerde, dan wint Fabio ook niet. Maar ik verlies natuurlijk niet van een pannenkoek. Fabio is supersterk en als er een renner van zijn kaliber in je wiel zit en je moet van iets te vroeg aanzetten, dan is dat meestal dodelijk.”

Bondscoach Sven Vanthourenhout vond dat de sprintvoorbereiding van de Belgen perfect was. “Tim gaat nog heel veel winnen met een mindere lead-out”, analyseerde hij. “Nu was het gewoon net niet. Een kwestie van meters. Als je te lang wacht kan je ook ingesloten geraken.”

Dat geeft ook Merlier toe. “Als je te ver zit, moet je te veel piekwaardes trappen en die konden we nu vermijden. Dit was een superploeg. Het spookte al door mijn hoofd dat ik zou winnen en zoiets overkomt me niet veel.”

Met driekleur scoren in Vuelta

Toch geeft dit brons vertrouwen. “De conditie is goed, dat merkte ik ook in de bergjes in de aanloop. En toen ik aanzette had ik meteen een paar meter. Ik heb gepiekt naar deze periode en wil nu oogsten in de Vuelta. In de Ronde van het Waalse Gewest was het niet super, maar ik wist ook laat dat ik deze ronde moest rijden. Ik kwam ook uit een rustperiode. En het doel was München en de Vuelta. Ik wil daar een rit winnen, meer zelfs. Dat zal dus niet in die sterrentrui gebeuren. Maar met die driekleur zal dat ook opvallen als het lukt.”