‘Where the Crawdads Sing’: Goedkope sentimentaliteit gespeeld door totale miscast ★☆☆☆☆
De clichés liggen opgetast in elke scène van de onbezielde romanadaptatie Where the Crawdads Sing, waarin een outsider op een piëdestal geplaatst wordt.
Where the Crawdads Sing uit 2018 van de controversiële Delia Owens is een van de bestverkochte Engelstalige romans van de afgelopen tien jaar. Op aansporen van actrice Reese Witherspoon, die enkel als producer optreedt, is het boek verfilmd. Centraal staat de 24-jarige Kya Clark die van moord beschuldigd wordt. De rechtbankscènes worden afgewisseld met flashbacks waarin we het onalledaagse leven van de als The Marsh Girl bekendstaande vrouw ontdekken. Ze is nog geen tien als ze alleen achterblijft in het ouderlijke huisje in de draslanden van North Carolina. Twee mannen zullen haar leven in een beslissende plooi leggen.
Dit thrillermelodrama is doordesemd van goedkope sentimentaliteit, de (gender)clichés vallen niet te turven en daarenboven is Daisy Edgar-Jones, in wezen geen slechte actrice, volledig miscast. Ze mist het flamboyante om haar personage gestalte te geven en bovendien is ze ongeloofwaardig in de scènes met Kya als 16-jarige. Oh ja, er zitten fraai gefotografeerde beelden in de film, maar het is zoals met de landschappen tijdens uitzending van een Tour-rit: plaatjesmakerij voor de galerij.
Woensdag 17/08 in de bioscoop.