In 1998 stapte Adèle Steyfkens over van de Limburghal naar de Genkse dienst Evenementen. Daar werkte ze mee aan de jaarlijkse zondagsmarkt. Toen haar ‘baas’ Jan Hendrix op een bepaald ogenblik op pensioen ging, nam zij de zondagsmarkt over. Jaar na jaar was ze zondag na zondag op post. Alleen in 2020 niet, toen was er geen zondagsmarkt. “Maar toen waren we druk in de weer om coronaproof terrassen te ontwerpen in overleg met de Genker horeca.”

“Ik heb het altijd graag gedaan”, vertelt Adèle op de dag dat ze, aansluitend op de zondagsmarkt, een hapje gaat eten met de vrijwilligers. “De zondagsmarkt doen, dat is sociaal en diplomatisch omgaan met de mensen. Dat viel wel mee, want ik heb heel die tijd geweldig veel hulp gehad van de vrijwilligers. Zonder hen was het niet mogelijk geweest. Die vrijwilligers en ook de mensen van de kinderanimatie werden èchte vrienden. Er was altijd veel sfeer en de laatste jaren sloten we meestal af met Fons en die van Ons.”

Tussen de lijntjes lopen

Goede herinneringen zijn er veel, maar soms was het ook wat moeilijker. Op regendagen kwamen er minder standhouders opdagen en werd de markt herschikt om alles wat compacter te maken. “Het was niet altijd gemakkelijk om dat uit te leggen”, zegt Adèle. “Ook 2021 was niet eenvoudig. We mochten de zondagsmarkt organiseren, maar er waren strenge coronaregels met mondmaskers en looplijnen. En Genkenaren tussen de lijntjes doen lopen, is echt niet zo simpel.”

En volgend jaar? “Met Christel Buntinx is de zondagsmarkt in goede handen”, zegt Adèle. “Zij mag de eerste zondagen van 2023 nog op mij rekenen, want ik ben intussen ingeschreven als vrijwilliger. Ik laat mijn kind, de zondagsmarkt, niet in de steek.”