Eerder dit EK vielen de prestaties van Kimeli (11e) en Somers (23e) tegen op de 5.000 meter. Beide lopers konden zondag geen revanche nemen.

“Het ging nochtans goed in het begin”, zei Kimeli, die eerder dit EK ook al teleurstelde op de 5.000 meter, na afloop. “De eerste vijf ronden loop ik goed mee vooraan. Ook voordien in de opwarming ging het goed. Maar opeens schoot er een kramp in mijn hamstring. Het ging echt niet meer. Verder lopen had ook geen zin en dus heb ik maar opgegeven. Dit is natuurlijk een enorme ontgoocheling. Ik kwam voor een medaille. Naar de oorzaak van de kramp heb ik het raden. Misschien is het de vermoeidheid na de vijf kilometer van dinsdag.”

Michael Somers baalde ook enorm na zijn race. “Dit is veel meer dan een teleurstelling”, zei hij. “Ik was gewoon nergens. Ik heb de kelk tot op de bodem moeten ledigen. Misschien is dit niet slecht. Als het volgend jaar nog eens slecht gaat, kan ik hier naar terugkijken en hier motivatie uithalen. Tijdens de race dacht ik niet aan opgeven, ook al was het mentaal lastig. Ik voelde na twee kilometer al dat ik niet recupereerde. Ik denk dat het lichaam na een erg lang seizoen stop heeft gezegd. Ik heb negen heel goede maanden achter de rug.”

Simon Debognies werd de beste Belg op de dertiende plaats, maar was evenmin tevreden. “Ik had na een goede voorbereiding op meer gehoopt”, stelde hij. “De pijlsnelle eerste kilometer doet mij al de das om. Ik ben iemand die niet heel goed met tempowisselingen omgaat. Op het einde wilde ik nog enkele jongens oprapen, maar de benen waren leeg. Ik heb gedaan wat ik kon, maar ik ben niet helemaal tevreden.”