“Ik weet niet of ik er nog mee doorga”, reageert Marcel erg aangeslagen. “Toen ik vanochtend aankwam bij het duivenkot om de duiven te voederen, zag ik het meteen, de duiven lagen dood op de grond.” De gepassioneerde duivenmelker vermoedt dat dit het werk is van een marter.

“Die zijn klein genoeg om door de reten van het raam te kruipen en de nek overbijten is typerend voor dit dier. In mei was het al eens gebeurd met vier duiven in de til hiernaast. Het verluchtingsgaas onderaan was kapot gekrabd. Ik heb dat toen dichtgetimmerd en de duiven in een andere til gezet. Enkele weken geleden werden hier in de buurt ook al zo’n twintig kippen doodgebeten.”

Beste op Quiévrain

De veertien doodgebeten duiven waren Marcels beste duiven. Hiermee neemt hij geregeld deel aan wedstrijden met duivenvluchten naar Quiévrain. “Ook mijn asduif is de nek overgebeten. Die arriveerde altijd als eerste of tweede in Quiévrain. Hij was nog maar twee jaar oud en ik wilde ermee kweken.” In 2018 en 2021 kreeg hij daarvoor nog certificaten. De asduif was best wel een paar duizend euro waard.

Marcel Goris startte al in 1982 met het duivenmelken. “Het is een hobby, maar een waar je dag in dag uit, in weer en wind, mee bezig bent. Ze worden verzorgd als een koning”, meent hij. Nu restten er hem nog de vrouwtjes van de duiven. “Ik ben er niet goed van. Ik moet het allemaal nog even laten bezinken, maar ik zie het niet zitten om helemaal opnieuw te beginnen, nieuwe duiven opnieuw op te leren.”

 (ella)