Rode trui: Remco Evenepoel

Groene trui: Mads Pedersen (Den)

Blauwe trui: Jay Vine (Aus)

Witte trui: Remco Evenepoel

Hoe kwam de zege tot stand?

We kregen een koers binnen de koers: een wedstrijd om de dagzege met negen renners die een vrijgeleide kregen van het peloton, en een korte veldslag voor het klassement op de slotklim van Les Praeres.

In tegenstelling tot zaterdag kregen we nu wel een boeiend eerste koersuur waarin veel jongens probeerden in de vlucht van de dag te zitten. Pas in de aanloop naar de eerste helling (km 44) kregen we een groep met tien renners voorin waarin Jimmy Janssens opnieuw zat. De andere namen waren Samuele Battisttella, Edoardo Zambanini, Dylan van Baarle, Louis Meintjens, Filippo Conca, Robert Stannard, Thymen Arensman, José Manuel Diaz Gallego en Simon Gugliemi.

Op vraag van de groep en de volgauto liet de Nederlander Thymen Arensman zich uitzakken. Als tiende in de stand weigerde het peloton met de favorieten hem ver weg te laten rijden. Eenmaal Arensman weer in de grote groep zat, liep de voorsprong van de negen snel opnieuw op. In Cangas de Onis, op 92 km van de finish, was de kloof al vijf minuten. Maar de trein van Quick Step - Alpha Vinyl koos dan voor hetzelfde tempo als de leiders, zodat op 50 km van de finish nog altijd de klok hetzelfde voorgift aangaf. Alleen een val in de bevoorradingszone met onder andere Caicedo, Raugel en Carretero zorgde even voor ophef. Een kilometer verder kwam ook Alexey Lutsenko in de afdaling ten val. Uiteindelijk kregen we een heel monotoon koersverloop.

Samuele Battistella begon de finale op tien kilometer van de finish. De Italiaan van Astana Qazaqstan kreeg Jimmy Janssens mee. De Kempenaar nam niet over, want in de kopgroep zat er ook nog zijn ploegmaat bij Alpecin-Deceuninck, Robert Stannard. Omdat er achter de twee leiders gepokerd werd, begon het duo met een voorsprong van circa een halve minuut aan de slotklim. Op 3,6 kilometer van de top reed Jimmy Janssens weg van Samuele Battistella.

Louis Meintjes reed de perfecte slotklim. Op l’Alpe d’Huez beet de Zuid-Afrikaan van de ploeg van manager Jean-François Bourlart de tanden stuk op Tom Pidcock, maar zondag timede hij perfect. Hij ging op en over Samuele Battistella en Jimmy Janssens. Meteen was het de allergrootste zege uit de carrière van de 30-jarige man uit Pretoria.

Wat deden de favorieten?

Remco Evenepoel was opnieuw on fire. Hij knalde op de ‘vierdubbele Muur van Hoei’ elke tegenstander voor het eindklassement uit het wiel. Het voornaamste slachtoffer was Primoz Roglic, die ondertussen al 1’53” achter staat. Enric Mas blijft tweede, maar zijn achterstand is ondertussen 1’12” en in de wetenschap dat hij niet meteen een tijdrijder is, lijkt het erop dat hij dinsdag nog meer tijd verliest ten opzichte van Evenepoel.

Primoz Roglic was opnieuw de grootste verliezer van de veldslag op de Spaanse prairie. De Sloveen van Jumbo-Visma moest Juan Ayuso, Enric Mas en Carlos Rodriguez laten voorgaan. Een achterstand van 1’53” op Evenepoel na negen dagen koers had Rogla bij de start in Utrecht niet meteen verwacht. De verschillen zijn trouwens al vrij hoog. Pavel Sivakov (Ineos-Grenadiers) staat als tiende al op 5’39” van Evenepoel.

Kort voor de slotklim was er een lelijke val van Chris Harper, de ploegmaat van Primoz Roglic die met de benen tegen de onderkant van een vangrail schoof. Ook Tao Geoghegan Hart werd daar opgehouden. Daardoor kwam er verbrokkeling in de groep van Remco Evenepoel.

De leider ontbond op 2,3 km van de finish zijn duivels. Mas was de laatste die uit zijn wiel moest. De Mallorcaan wou zondag een zware koers en ging al op dik 120 km van de streep samenwerken met Quick Step - Alpha Vinyl, ook al omdat Jay Vine op de eerste col van de dag in een groepje tegenaanvallers zat. Het ging zo vlug dat de deur achterin open stond en dat Remco Evenepoel op dat moment slechts met Louis Vervaeke en Ilan Van Wilder in zijn buurt zat. Vervaeke drukte het tempo in de groep - de vluchters hadden op dat moment 2’33” - zodat er ploegmaten konden terugkeren. Waaronder Julian Alaphilippe. De wereldkampioen ging direct aan de kop van het peloton rijden.

João Almeida kwam door een snelle start van de etappe op de Alto del Torno in de problemen. De Portugees van UAE Team Emirates kende niet bepaald een geruststellend weekend in Asturië, want ook zaterdag was het al harken om op Collaú Fancuayo de achtste plaats te pakken in het voorlopige klassement. Maar toen de vlucht vertrokken was, kwam de ex-ploegmaat van Remco Evenepoel probleemloos terug.

Wat deden de Belgen?

Jimmy Janssens was dé Belg van de dag. Pas op 2,6 km van de top van Les Praeres spatte zijn droom uiteen. Pas toen kraakte hij op de Asturiaanse ‘Muur’.

Zagen we nog Belgen? Ja, maar dan vooral in het begin van de rit. Thomas De Gendt had er trek in. Het was opnieuw een koerszondag, dus trok de ‘Schorpioen van Semmerzake’ al vanaf km 0 in de aanval. Hij kreeg Jetse Bol en Davide Villella mee. Nog het eerste uur kwamen Samuele Battistella maar ook onze landgenoten Xandro Meurisse en Maxim Van Gils voorin aansluiten, samen met hardrijder Alessandro De Marchi. De Gendt wist ook wat voor etappe het was want vier jaar geleden zat hij in de etappe naar Les Praeres zat hij ook in de aanval.

Jimmy Janssens zat voor de tweede keer in drie dagen tijd in de juiste vlucht. In Cistierna nog werd hij vierde in een groep van vijf die voor de zege sprintte en waar Jesús Herrada zijn tweede ritoverwinning ooit behaalde.

Met Henri Vandenabeele (Team DSM) verloren we onderweg naar Les Praeres ook een derde Belg. De West-Vlaamse debutant in een grote ronde was geen moment in zijn sas. Door ziekte was zijn voorbereiding ook al niet optimaal.

Gerben Thijssen is er ook niet meer bij. De sprinter van Intermarché - Wanty Gobert kwam opnieuw ten val, bezeerde zich aan schouder en elleboog en zijn gezicht was ook gehavend. De pijn was danig heftig dat er niets anders opzat dan uit koers te stappen. De in Stasegem wonende vriend van Shari Bossuyt kende in deze Vuelta geen geluk. In het Nederlandse openingsweekend viel hij op zaterdag ook al hard en bezeerde daarbij de enkel.

Verder nog iets dat u moet weten?

* Corona blijft in deze Vuelta toeslaan. Zowel Pieter Serry (Quick-Step - Alpha Vinyl), Sepp Kuss (Jumbo-Visma) als Wout Poels (Bahrain-Victorious) bleven met een positieve test op Covid-19 achter in het rennershotel. Bij Sepp Kuss hadden ze het over koorts en géén positieve test, maar het eindresultaat is dat hij niet kon starten. Vooral voor Remco Evenepoel en Primoz Roglic was dat slecht nieuws. De Vlaams-Brabander verloor een meid voor alle werk, terwijl de Sloveense kopman van Jumbo-Visma dé luitenant voor de Spaanse bergen verloor.

* Het verlies van Henri Vandenabeele betekent dat DSM al zijn derde renner kwijtspeelde. Mark Donovan en Nikias Arndt verlieten eerder de Vuelta.

* Het peloton trok over de Mirador del Fito. Dat is de allerlaatste klim die Miguel Indurain ooit deed. De vijfvoudige ex-Tourwinnaar werd er gelost en verdween wat verder in Cangas de Onis roemloos uit de Vuelta en de sport. Dat gebeurde op 19 september 1996.

* De prijs van de strijdlust ging zondag naar de onbekende Spanjaard José Manuel Diaz Gallego. Hij werd al ver voor de eigenlijke finale aangeduid. Bizar, al lijkt dat eerder op een vriendendienstje naar Burgos-BH toe.